Archief voor mezelf
Kind van de Wederopbouw
En opeens was het stil
Diefje zonder verlos
Als ik terugkijk in mijn herinnering,zie ik het huis waar ik nog kind wasin een straat die tot aan de spoorbaan liep,vredig en stil alsof de wereld nog sliep.Familie Kolkman beneden, Dijkstra ernaast.De Vries, Van Herk en verderop stondhet huis van Roosnek, ze hing zich op in een strop.In het weiland ervoor hadden koeien […]
Het parallelle universum van de dood
Ik las laatst een artikel over parallelle werelden. Dat is een theorie die in 1957 is opgesteld door Hugh Everrett om een lastig probleem binnen de kwantummechanica op te kunnen lossen. De kwantummechanica beschrijft niet de waarneembare kenmerken van een systeem, maar een algemene toestand die de verzameling is van alle mogelijke toestanden volgens een […]
Insjallah
Over twee maanden is het Pasen. Dat is nog een hele tijd, maar de tijd vliegt en is onherroepelijk. Vandaar bij wijze van toegift voor al mijn lezers die mij de afgelopen maanden in mijn dromen hebben gevolgd volgt vandaag nog het verslag van een ontmoeting die ik onlangs had met een schrijver die ik […]
Sterven in de lente
Mijn vader in Frankrijk, augustus 1963 Op 9 februari 2003 kreeg ik ’s avonds plotseling geen lucht meer. Voor het eerst in mijn leven ervoer ik wat doodsangst is. Paniek! Ik deed het letterlijk in mijn broek van angst. Met een ambulance werd ik in vliegende vaart naar het MCL gebracht. Diagnose: acute astma en […]
Terug naar Jaslo
Pake en Beppe en het huis in Bakhuizen, begin jaren veertig In augustus 1958 verscheen in het blad De katholike Fries (jaargang 10, nummer 4) een artikel dat geschreven is door mijn pake, Manus Durk Mous. Het verhaal gaat over drie broers die in 1794 meevochten met de Poolse generaal Kosciuszko in een oorlog om […]
Droom of werkelijkheid
In het najaar van 1966 zag ik de film ‘Het gangstermeisje’. Het was een Nederlandse nouvelle vague film van Frans Weisz met Kitty Courbois in de hoofdrol. Het script was geïnspireerd op een boek van Remco Campert. Het verhaal was nogal ingewikkeld. Een jonge schrijver reisde naar de Frannse zuidkust, waar hij de rust hoopte […]
Rimpeling in een vijver van tijd
Een foto uit 1954. Een weiland dat verandert in een bouwterrein, heipalen op de voorgrond en aan de horizon huizen die al eerder zijn gebouwd, architectuur van voor de oorlog. Het is de oprukkende bebouwing aan de rand van Amsterdam in de tijd van de wederopbouw. Het geluid van de heimachines was in die jaren […]
Als gij niet wordt als kinderen
Ik hou niet van cv’s. Ze geven altijd een vertekend beeld van wie je werkelijk bent. Laatst werd ik gevraagd om een cv in te leveren van maximaal 150 woorden. Zie hier het resultaat: Huub Mous is lichtelijk paranoïde van aard en heeft last van een manisch depressieve golfslag in zijn gemoedsleven. Veel mensen weten […]
De moederschoot waar je uit voortkomt
De Dapperstraat, voor de oorlog (Foto: Amsterdams Stadsarchief) In de jaren tachtig werd de Indische buurt volledig gerenoveerd. De meeste huizen gingen tegen de vlakte en het Sumatraplantsoen werd dichtgebouwd. In 1932 kwamen mijn ouders hier te wonen, op nummer 14 hs, nadat mijn vader opnieuw was overgeplaatst. Voor hem was het de tweede keer […]
Constanter dan de aarde zelf
Pake de postkantoorhouder
Woeste hoogten in Bakhuizen
Dit is mijn grootmoeder: Beppe, zoals ze bij ons thuis werd genoemd. Eigenlijk heette ze Cornelia Dölle. Rare naam, Dölle, maar het is niet anders. Ze overleed op 2 juli 1960 en was toen 87 jaar. Ik kan me dat nog goed herinneren. Er kwam ’s ochtends vroeg telefoon uit Friesland. Mijn vader stond nog […]
Wat een geluk
Aula van het Spinozalyceum (Foto: Beeldbank Stadsarchief Amsterdam) Inmiddels leven we in een tijd waarin mensen door de afgenomen kracht van de ‘grote verhalen’ van religie en ideologie vooral op zichzelf zijn aangewezen om zin aan hun leven toe te kennen. Het verlangen om die te willen ervaren zit diep – dagelijks hopen we zinvol […]