Archief voor maart, 2021

Derrida en de geesten

Al surfend op internet ontdekte ik dat er een speelfilm bestaat die Ghost Dance heet. Hij is in 1983 gemaakt door de Engelse regisseur Ken McMullen’s. De film had geen vastomlijnd scenario, maar volgde een non-lineaire, grotendeels geïmproviseerde verhaallijn, waarbij de hoofdrolspelers gevraagd werden om zichzelf te spelen. In feite gaat de film – zo […]

Lees de rest

Back to the eighties

Lees de rest

De tijd is vloeibaar en stroomt

Boven mijn beeldscherm zit een camera zodat ik kan skypen en sinds de uitbraak van de coronacrisis ook digitaal kan vergaderen. Het is een wonderlijk fenomeen dat je gelijktijdig met ongeacht welke computer op de wereld kunt communiceren waarbij je eigen beeltenis op het scherm meebeweegt. Een telefoon is al een wonder, maar dit is […]

Lees de rest

De digitalisering van het wereldbeeld

Twee jaar na het verschijnen van het boek van Margaret Wertheim, De hemelpoort van cyberspace, verscheen de bundel Filosofie in cyberspace (2002), waarin Jos de Mul dertien filosofische essays bijeenbracht over de invloed van de nieuwe technologieën op ons wereldbeeld. Ik heb het boek destijds gelezen, maar veel wijzer werd ik er niet van. Filosofie […]

Lees de rest

Credo in Unum Spatium Dei

Het woord ‘technoia’ is een neologisme dat binnen de nieuwe mediatheorieën is ontstaan ter aanduiding van een nieuw soort bewustzijn. Binnen die zienswijze zou je ook aan internet een soort bewustzijn kunnen toebedelen. De belangrijkste parallellen tussen het internet en met het menselijk bewustzijn zijn de interconnectiviteit van de communicatie, het ontbreken van een centrum, de […]

Lees de rest

De God van het panopticum

In ben een God in het diepst van mijn digitale gedachten. Mijn gedachten lopen in cirkels rond. Stel ik lijd aan paranoia. Ik creëer een waanwereld zonder dat ik daar erg in heb. Ik verbeeld mij dat er iemand is die mij mijn teksten dicteert. Een innerlijke stem die mij – als was ik in trance […]

Lees de rest

Achter de hemelpoort van internet

Soms denk ik wel eens dat met de opkomst van de sociale media het verleden is opgehouden te bestaan. Dat wil zeggen, het verleden is geen verleden meer. De tijd verdwijnt niet maar keert telkens weer terug in het heden. Zelfs over 500 jaar, in het jaar 2521, is er niets van onze wereld verdwenen […]

Lees de rest

Een winterdag aan zee

Dat schreef de dichter Roland Holst in zijn gedicht Een winteravondval. De afgelopen dagen heb ik doorgebracht in de omgeving waar de dichter deze woorden schreef, in de duinen en aan zee bij Bergen, waar we wandelden met Ed Bausch, die ons langs onvermoede paden leidde. Maar ook door het oude dorp, waar het standbeeld […]

Lees de rest

Pauze

Lees de rest

Pauze

Verdistraat Leeuwarden, gistermiddag 15.00 uur.

Lees de rest

Melancholie in Harlingen

Ethische Voetnoten bij Simon Vestdijk is een genuanceerde en doortimmerde analyse van de ethiek (en in feite de ironie) bij Vestdijk. Het zou aardig zijn – zo bedacht ik – deze analyse nog eens breder te trekken en Vestdijks ironie-begrip te vergelijken met dat van andere auteurs, zoals bijvoorbeeld Gerard Reve of Frans Kellendonk (Oprecht veinzen). Hoe komt […]

Lees de rest

Tegen het vergeten

Als ik terugkijk in mijn herinnering,zie ik het huis waar ik nog kind wasin een straat die tot aan de spoorbaan liep,vredig en stil alsof de wereld nog sliep.Familie Kolkman beneden, Dijkstra ernaast.De Vries, Van Herk en verderop stondhet huis van Roosnek, ze hing zich op in een strop.In het weiland ervoor hadden koeien gegraasd.Daar […]

Lees de rest

Op weg naar de hemel

Salvador Dali was gefascineerd door de wisseling van paradigma die de kwantummechanica teweeg heeft gebracht. Geïnspireerd door Heisenbergs onzekerheidsprincipe schreef hij in 1958 zijn Anti-Materie Manifest. Zelf zei hij hierover: “In de surrealistische periode wilde ik de iconografie van het innerlijk en het wonderbaarlijke in kaart brengen, geïnspireerd door mijn geestelijke vader Freud. Vandaag de […]

Lees de rest

De handen van mijn vader

Lees de rest