Archief voor mei, 2022

Ne dis rien

Lees de rest

Het grote misverstand

Toen ik vorig jaar zomer door Roland Janssen werd gevraagd of ik een tekstbijdrage wilde leveren aan het boek over Eja’s werk, dat vandaag  ten doop wordt gehouden, heb ik meteen ja gezegd. Een catalogue raisonnée zou het volgens Roland moeten worden, uitgegeven bij een gerenommeerde uitgever van kunstboeken in Berlijn. Zonder overdrijven kan ik nu […]

Lees de rest

De aloude weg van complotdenkers

Op 24 februari j.l. wist niemand waar de oorlog in Oekraïne toe zou leiden. Misschien was dit het begin van een nieuw tijdperk. Het tijdperk van de babyboomers leek nu voorgoed voorbij om over de tijd van Hitler maar te zwijgen. Iedereen sprak over Poetin. Maar er leek ook een onderliggend verband tussen Poetin en […]

Lees de rest

De ballade van de penis

  Hoe ik ook ploeter, zwoeg, ik boek geen resultaat.Mijn woorden vallen stil, misschien is het te laatof veel te vroeg, wie weet, een diepe duisternisomgeeft mij als ik vraag of er een Schepper is.Hoe kan hij dit dan dulden? Het deugt toch niet.Voor geen meter, zeg nu zelf, God of wie dit ziet.Maar ’t […]

Lees de rest

_________liefde maakt blind________

  het laatste wat een vis ontdektis water om hem heeneen hart is niet van steenhet nieuws is uitgelekt vissen in de boompaling langs de regenboogslangen kruipen hemelhoogin een palindroom als jij niet wordt zoals een kindzei ooit een visser aan het meerdan vang je straks geen vissen meerje wordt stekeblind interior intimo meo superior […]

Lees de rest

Getuigenis van de wind

In den beginne was de winden de wind was bij de vlagen de wind was de vlag Dit was in den beginne de Vlaggenmanen zonder de Vlaggenman is geen vlag gemaakt die gemaakt is.In de Vlaggenman was winden de wind was het leven der vlaggen En de wind woei in de luchten de lucht heeft […]

Lees de rest

Afdalen naar de bodem van de hel

In zijn Hitler-biografie beweert Joachim Fest, dat als Hitler in 1938 plotseling gestorven was, hij als een van de grootste Duitsers de geschiedenis was ingegaan. Voor het bergafwaarts zou gaan met zijn grootheidswaan, waren zijn prestaties buitengewoon geweest. De getraumatiseerde Hitler leek zijn eigen ziel te hebben genezen door zichzelf als messias te gaan zien. […]

Lees de rest

De laatste traan van de babyboomer

‘De ‘val’ in het ego vormt de crisis van de puberteit. Met haar kwellingen, haar eenzaamheid en radeloosheid. Dit gebeuren wordt in de vroegste kinderjaren soms al voorgeleefd, maar meestal herstelt de ziel zich dan nog van de egoschok en gaat het kind weer op in haar onbegrensde kinderlijke wereld. Kinderen die een uitzonderlijk zware […]

Lees de rest

De tijd van de tijdmachines

‘Stationair in de Tijd zijn betekent daarom, met vrijwaring reizen door alle lichamen, bewegingen of krachten waarvan de ‘locus’ het punt in de ruimt zal zijn dat gekozen wordt door de Reiziger als vertrekpunt van zijn Machine van Absolute Rust, ofwel: de Tijdmachine. Of men kan denken dat men zelf door deze gebeurtenissen ‘doorlopen’ wordt, […]

Lees de rest

Feeling groovy

Lees de rest

Neem me mee

Lees de rest

Verslag symposium over wederopbouw

Tekst: Dave Wendt, zie: de site van Attiek Op zaterdag 14 mei 2022 werd in Stadsschouwburg De Harmonie het dertigjarig jubileum van Attiek gevierd met een symposium over de wederopbouwtijd en een feestelijke borrel. De keuze van het onderwerp hield verband met het actuele ‘Masterplan Heechterp’ voor de vernieuwing van de Leeuwarder woonwijk die eind […]

Lees de rest

Heimwee naar de vuurtoren

Ik had een droom vannacht. Aan het voeteneind van mijn bed zag ik een vuurtoren staan. Ik schreeuwde het hele huis bij elkaar. Opeens kwam mijn oude moeder de slaapkamer binnen en deed het licht aan. Ze had krulspelden in en onder haar duster zag ik haar rubbercorset. Ze sprak me geruststellend toe en zei dat ik […]

Lees de rest

Wonen in Hotel Heimwee

‘Hooguit kan men zeggen dat het platteland de geïmporteerde burgerlijke deugden en waarden – het harde werken, het plichtsbesef, het gemeenschapsgevoel – langer vasthield (en vasthoudt) dan de stad. Maar ook dan liggen deze beide niet onoverbrugbaar ver uit elkaar. Ze verhouden zich niet als ‘oertijd’ en ‘toekomst’, maar als ‘toen’ en ‘nu’. In de […]

Lees de rest

Willem Haanstra over Titus Brandsma

Ook ik heb me de laatste tijd verdiept in Titus, en dan met name in zijn jeugdjaren. Daar is merkwaardigerwijs weinig tot niets over geschreven en van bekend. Ja, Crijnen gaat er in zijn boek (dat ver boven alle tot nu toe verschenen boeken over Titus Brandsma uitsteekt) op in. Ik heb geprobeerd meer daar […]

Lees de rest

Modernisme en mystiek

Vandaag wordt Titus Brandsma heilig verklaard in Rome. Om die reden herhaal ik een passage uit het hoofdstuk over Titus Brandsma en Gerard Reve uit mijn boek Modernisme in Lourdes. Gerard Reve en de secularisering (2013). Titus Brandsma en Gerard Reve. Beiden waren mysticus. De een kwam uit Friesland, de ander ging er in de […]

Lees de rest

Vandaag in Schouwburg De Harmonie

Lees de rest

Een tijd van stagnatie en vooruitgang

‘In de oorlogsjaren is in versneld tempo de samenhang van de normale maatschappij verloren gegaan, overal, in ieder land dat aan de oorlog heeft deelgenomen. Chaos en willekeur werden genormaliseerd, in vredestijd onbekende menselijke mogelijkheden bevorderd tot omgangsvormen, dit alles niet voor de korte duur van een incident, maar over een bestek van jaren, dagelijks. […]

Lees de rest

Op komst

Ondanks deze voor ieder zichtbare kwaliteiten lijkt het probleem in de receptie van dit werk nog altijd niet opgelost. Niet zelden wordt dit oeuvre bij voorbaat ingedeeld bij de traditionelere kunstvormen. Lang niet iedereen ervaart haar werk ook als modern, laat staan als eigentijds. Het wordt op zijn best als ‘klassiek modern’ gekwalificeerd, maar niet […]

Lees de rest

Zojuist verschenen op pdf

Lees de rest

Een belofte die nooit werd ingewilligd

‘Deze kapel van Le Corbusier is een teken en de mensen die het wel en wee van deze tijd ter harte gaat, vragen zich natuurlijk af, wat dit nu betekent. Daarover zou ik hier alleen dit willen zeggen: voor de christen – en onze maatschappij heet toch christelijke – moet het een steeds terugkerende gruwel […]

Lees de rest

De toekomst van de nostalgie

Hoe is nostalgie kunnen uitgroeien tot de kwaal van onze tijd? Dat is de vraag die de cultuurfilosofe Svetlana Boym zich stelt in haar boek The Future of Nostalgia (2001). Nostalgie was ooit een ziekelijk gevoel dat betrekking had op een specifieke verwijdering in de ruimte, maar dat gevoel is uitgegroeid tot een generieke kwaal […]

Lees de rest

Wandelen in Bilgaard

Vannacht nog had ik weer zo’n repeterende droom die ik al talloze malen gedroomd heb. Ik was aan het wandelen in Bilgaard, de noordelijke stadswijk van Leeuwarden met galerijflats uit de jaren zestig, de tijd van de wederopbouw toen hoogbouw de oplossing leek te zijn voor de snelle groei van het aantal inwoners van de […]

Lees de rest

Erfgoed van de vroeg grijze generatie

Sinds de jaren zestig ben ik bezig met de jaren zestig. Mijn doctoraalscriptie, waarmee ik in 1977 afstudeerde in de kunstgeschiedenis, ging al over de jaren zestig. Daarna is eigenlijk alles wat ik geschreven heb te herleiden tot die tijd. Bijna tien jaar geleden, op 11 oktober 2002, verscheen een artikel van mij op de […]

Lees de rest

Verschuivende ideaaltypen

Erfgoed wordt vooral geassocieerd met begrippen als zeldzaam, authentiek en kostbaar, of iets dat in zijn bestaan wordt bedreigd en vanwege zijn waarde voor de samenleving bewaard moet blijven. Erfgoed met een beschermde status wordt beschouwd als datgene wat we in het heden als waardevol met elkaar delen en gezamenlijk de moeite waard vinden om […]

Lees de rest

Heimwee naar Heechterp

Gisteren liep ik rond in Heechterp. Wonderlijk genoeg werd ik overvallen door een gevoel van heimwee. Die wederopbouw-wijken waren zo slecht nog niet. Gehorig dat wel, maar voor de rest is het prachtig: ruimte, rust en regelmaat. Zo zijn wij babyboomers ook opgevoed op last van Dokter Spock. De reinheid keren we er gratis bij. […]

Lees de rest

Het geheugen is toekomst geworden

‘Het in- of zelfs aanroepen van canon en identiteit heeft door alle nationaal- en regionaal-essentialistische bombast en bombarie van de laatste tijd, en door al die ‘zoektochten naar de identiteit van .. .’ iets potsierlijks gekregen, iets opdringerigs zelfs. Misschien moesten we het c- en het i-woord voorlopig maar even niet meer gebruiken. We kunnen […]

Lees de rest

Wij babyboomers en de ‘vererfgoedisering’

De babyboomgeneratie- opgeleid vóór de Mammoetwet – wijkt echter wel af van de voorgaande en later generaties. De babyboomers kennen vergeleken met de generaties daarvoor en daarna een opvallend heterogeen ‘omnivoor’ smaakpatroon, waarbij de voorkeuren voor hoge cultuur en populaire cultuur gelijk opgaan. De generaties na de babyboomgeneratie zijn qua voorkeur veel meer op populaire […]

Lees de rest

Wederopbouw Blues

Reserveren zie: HIER Conformisme leek in die tijd bij uitstek door de architectuur te worden belichaamd. De seriële monotonie van deze huizenblokken met hun eindeloze gaanderijen had – ondanks alle pogingen tot variatie – geleid tot uniformiteit in de leefomgeving. Deze monotonie zou weldra als onmenselijk worden ervaren. De naoorlogse buitenwijken van Amsterdam of Leeuwarden […]

Lees de rest

You talk to much !

Cover van de op 26 april j.l verschenen bundel krantenartikelen van Max Pam (ZIE: HIER) LEES VERDER: HIER. Wat niet wordt vermeld is dat de oorspronkelijke titel van dit artikel anders luidde, namelijk: ‘Wij babyboomers hebben gefaald? Spreek voor jezelf, zak! (ZIE: HIER) Blijkbaar vond Max Pam dat achteraf bezien niet zo netjes van zichzelf.

Lees de rest