Categorieën

Archief voor mezelf

De rivier die voor eeuwig stilstaat

Dit is mijn vader in 1958. Hij was toen zestig jaar, vijftien jaar jonger dan ik nu. Het is inmiddels al weer 65 jaar geleden dat ik deze tekening maakte. Ik was toen tien jaar oud. Het portret is naar het leven getekend. Het moet in Huissen zijn geweest. Mijn vader zat voor het raam. […]

Lees de rest

Het ontstaan van de tijd opnieuw bezien

      Het mag dan ook niet verbazen dat de wetenschappelijke wereld verdeeld blijft als het gaat om de verdiensten – zo die er al zijn – van het antropisch principe. In the Trouble with Physics, zijn scherpe analyse van de snaartheorie, stelt de Amerikaanse natuurkundige Lee Smolin onomwonden dat ‘wanneer een niet-falsifieerbare theorie […]

Lees de rest

Niemand kwam aan de telefoon

Ik droomde dat ik in een trein reisde. In Parijs moest ik overstappen op de metro. Omdat ik lang niet in Parijs was geweest en graag de stad nog eens wilde zien, begon ik te dwalen door de straten. Aangekomen bij het Louvre ging ik naar binnen. Ik wandelde door grote zalen, waar oude schilderijen […]

Lees de rest

Tijd verdwijnt

Hoe komt het toch dat foto’s uit een bepaalde tijd achteraf allemaal op elkaar gaan lijken. Allereerst natuurlijk door de kleuren die mettertijd gaan vervagen en stilaan exact de juiste patina krijgen die hoort bij de Zeitgeist. De foto, die hierboven is te zien, hoort bij het midden van de jaren zeventig, om precies te zijn: […]

Lees de rest

Alles is heimwee

Mijn vader op de camping van Lourdes, juli 1965 De komst van de tijd, zo luidt de titel van de Nederlandse vertaling van het boek Miette (1995) van de Franse schrijver Pierre Bergounioux (1949). In het boek wordt de levensloop geschetst van vier kinderen uit één boerengezin die terechtkomen in de stroomversnelling van de tijd. […]

Lees de rest

Als God in Frankrijk

Mijn vader en moeder in de Provence, zomer 1963 Drie keer in mijn leven ben ik in de Provence geweest. In 1963 kampeerde ik er samen met mijn ouders. We verbleven in Carpentras en Avignon en bezochten de Pont du Gard op de dag nadat de Belgische wielrenner Benoni Beheyt wereldkampioen op de weg was […]

Lees de rest

Wie is wie tussen de schuifdeuren

Het is 1962. Er wordt toneel gespeeld tussen de schuifdeuren. Plaats van handeling: het huis van Nard Loonen aan de Lomanstraat in Amsterdam Zuid. Het stuk, dat gespeeld wordt, heet ‘De Menaechmi’. Het is een klucht die alom wordt beschouwd als het beste werk van de Latijnse komedieschrijver Plautus. We speelden het in het Latijn […]

Lees de rest

Wat een geluk… in de vroege jaren zestig

Telkens weer verbaas ik mij over de werking van het geheugen. Wat een vreemd apparaat is dat toch. Het lijkt wel een zwevend tapijt. Je vliegt ermee van hot naar her als in een sprookje van Duizend en een Nacht. Vannacht kon ik de slaap niet vatten. Mijn gedachten dwaalden rond in het Amsterdam van […]

Lees de rest

De leraar die alles prachtig vond

Op de foto mijnheer Slijpen links naast de rector van het Ignatiuscollege, pater Mercx S.J. (Foto: Jos Heitmann) ‘Aan zijn leraar Nederlands bewaarde Kees Fens geen bijzondere, althans geen bijzonder goede, herinneringen. Drs. W. Slijpen had, op 
zijn beurt, in de jongen uit de Chasséstraat geen opmerkelijke leerling 
gezien. Toen de redactie van Raster in […]

Lees de rest

Zweeds is een mooie taal

Hij bezag dus het doosje; en met 
dezen blik ontdekte hij het voorwerp, dat steeds, 
besloten in een doode nietszeggendheid, bij hem 
was geweest. Waren het de woorden ‘manufac
tured at Uddevalla, Tändsticksfabrik, Sweden’, 
die hem plotseling, voor de eerste maal sedert 
een lang vergeten kindertijd, wonderbaarlijk 
voorkwamen? Was het de gelauwerde caesaren 
kop van Napoleon […]

Lees de rest

De hemel van de hond

Op bovenstaande foto is het zomer 1979. Iwan loopt over het grote veld bij de Froskepôlle, dat toen nog leeg en verlaten was. Voor hem was dit het paradijs, en voor mij eigenlijk ook. Hij kon hier rennen, draven, zwemmen en ravotten. De wereld was zoals hij ooit was bedoeld. Het was daar de hemel […]

Lees de rest

Toen was voetbal nog heel gewoon

Als gevolg van slechte omstandigheden tijdens de bouwactiviteiten voor het WK in Qatar zijn volgens mensenrechtenorganisaties enkele honderden tot mogelijk zelfs duizenden arbeidsmigranten om het leven gekomen. Qatar zelf en wereldvoetbalbond FIFA spreken van drie doden bij de bouw van WK-stadions. Als ik zo iets lees krijg ik heimwee naar de tijd dat voetbal nog […]

Lees de rest

Like a candle in the wind

Alweer een kwart eeuw geleden stierf Prinses Diana. Ze was echter dan echt. Ze was van iedereen en haar leven was een vervolgverhaal voor ons allemaal. Ze had die tragische mengeling van schoonheid en kwetsbaarheid die garant staan voor een duurzame legende. Zoals Elton John zong over Marilyn Monroe en later over Lady Di: ze […]

Lees de rest

De oeroude legende van de stilte

‘In ons brein schijnt een bijzonder gebied te bestaan dat je het poëtisch geheugen zou kunnen noemen en dat registreert wat ons heeft betoverd, ontroerd, wat ons leven mooi heeft gemaakt.’ Aldus schrijft Milan Kundera in zijn roman De ondraaglijke lichtheid van het bestaan. Ik zou dat gebied op een hersenscan wel eens in beeld […]

Lees de rest

You were on my mind

Laatst hoorde ik dat je met een iPhone voor iedereen zichtbaar exact zichtbaar kunt maken waar je je bevindt op de digitale kaart van Google Earth. Nieuwe media halen Big Brother binnen in ieders privédomein. Twitteren wordt al een digitale vorm van incontinentie genoemd. Alles wat privé is wordt tegenwoordig openbaar gemaakt. We beleven de […]

Lees de rest

Als een dolende Jood in Friesland

‘Gisteren na de herdenking in Warns kreeg ik het adres van de homepage van Auwerk. Een interessante website. Het meest interessante dat ik vond, was de manier waarop jij op deze site werd geciteerd… Huub Mous? Het zal toch niet… Het moet een puberende kleinzoon zijn. Maar na wat verder surfen moest ik concluderen dat […]

Lees de rest