Archief

Archief voor maart, 2012

De Friese provo spreekt

‘Die Robert Mulder, waar Niek Pas in zijn boek gewag van maakt, en die misschien zelfs wel eerder dan Rob Stolk in een wit spijkerpak rondliep, kwam overigens uit Friesland. Hij blijkt in Leeuwarden geboren te zijn. Hoe komt het dat ik nooit eerder van die man heb gehoord? Waarom is er nooit een documentaire […]

Lees de rest

Het jeugdig provincialisme

Een afgesloten nationale cultuur is in Europa niet meer mogelijk, behalve natuurlijk als kunstmatig provincialisme en geforceerde romantiek. Als ik ooit nog eens gedeputeerde van cultuur in Friesland word – maakt u zich niet ongerust, die mogelijkheid is zeer onwaarschijnlijk – dan zou ik de slotzin in bovengenoemd citaat van Menno ter Braak als motto […]

Lees de rest

Knotwilgend naar Bevédère

‘We hebben nu al zo lang geslootkant en genotwilgd dat er wel iemand met een heel bijzondere kijk op die dingen moet komen wil het belangrijk worden.’ Aldus de schilder Jan Mankes in een brief aan zijn mecenas A.A. M Pauwels in Den Haag. Hij schreef dit zo’n honderd jaar geleden. Ik moest er aan […]

Lees de rest

De hogere optica van Lacan

Het is een waar verhaal. Ik was vroeg in de twintig, en die tijd wilde ik als jonge intellectueel wanhopig ontsnappen aan de sleur. Ik wilde iets nieuws zien, ik wilde me storten in en of andere praktische bezigheid, iets fysieks op het platteland bijvoorbeeld of op zee. Op een dag voer ik op een […]

Lees de rest

Een brandgat in het bewustzijn

  Een boek dat je zelf schreef is een hotel waar je een tijdje in woonde. Het gaat langzaam van je af. Zo vergaat het ook mij met het boek Tegen de Tijdgeest, terugzien op een psychose, dat ik schreef samen met Egbert Tellegen en Daan Muntjewerf. In oktober j.l. is het verschenen, vijf maanden […]

Lees de rest

Het licht van Abe Gerlsma (1919-2012)

Het Wad, 1973 Een zadeldaktoren in verhullende mistflarden, een drooggevallen botter op het Wad, opvliegende zwanen aan de waterkant – dat zijn de geliefde onderwerpen in het werk van Abe Gerlsma. In een indrukwekkend oeuvre van etsen, aquarellen en schilderijen ligt een wereld besloten die men wel ‘het romantische Friesland’ zou kunnen noemen. De Wadden […]

Lees de rest

Het Amelandgevoel

  Van alle Waddeneilanden is Ameland van oudsher het eiland dat kunstenaars niet alleen 
het meest heeft aangetrokken, maar ook de meeste kunstenaars heeft voortgebracht. 
Leendert Scheltema, Henri Frederic Boot, Otto Hanrath, Johan Hemkes, Germ de Jong, 
en Tames Oud, zij allen ging er prat op een Amelander kunstenaar te zijn, ook al waren 
ze […]

Lees de rest

Foute Roomse architectuur

Gisteren naar Dokkum gefietst en terug. Bij elkaar zo’n vijftig kilometer. Voor het eerst helemaal langs de Dokkumer Ee. Nooit geweten dat dit kon. Ook na Birdaard loopt er een prachtig fietspad langs het water. Onderweg ben ik hooguit tien mensen tegengekomen. Meer niet. Iedereen heeft het tegenwoordig over de ruimtelijke kwaliteit van deze provincie, […]

Lees de rest

Spinoza en het neurocalvinisme

‘Op verschillende niveaus kunnen verschillende zaken naast elkaar bestaan: Steden bestaan, huizen bestaan ook, evenals bakstenen. Bakstenen maken hui
zen, en huizen maken steden. En allemaal bestaan ze 
even echt. Dat de. vrije wil in de details van ons hoofd 
niet te vinden is, betekent niet dat de vrije wil op geen 
enkel niveau bestaat. Die […]

Lees de rest

The roaring sixties in Tiel

Voor zover ik me kan herinneren ben ik nog nooit van mijn leven in Tiel geweest. Vorig jaar heb ik Tiel heel even in de verte zien liggen vanaf het balkon van Hotel De Wageningse Berg, waar je een prachtig uitzicht hebt over de hele Betuwe. Links in de verte zie je daar de elektriciteitscentrale […]

Lees de rest

De taal van de waanzin

‘De taal van de waanzin is niets meer of minder dan het waar 
maken van de taal. Onze woorden beginnen de ander te raken en 
daar ligt het gevaar van de waanzin: zij spreekt de waarheid. Een 
gevaar, het enige gevaar van de waanzin is een gewelddadige de
normalisering van triviale woorden en werelden van veiligheid.’ […]

Lees de rest

Een aflopende zaak

De hedendaagse kosmologie is – voor zover ik er iets van begrijp – puur mentale bellenblazererij. We weten niet eens of het heelal eindeloos uitdijt, ooit weer gaat krimpen of in een eindeloze fluctuatie van ontploffen en krimpen is verwikkeld. De kern is een topologisch probleem. Hoewel de relativiteitstheorie voorspellingen doet over de krommingen van […]

Lees de rest