Archief

Archief voor december, 2017

Mijn eerste trein

Hier zit ik, spelend met mijn elektrische trein in de achterkamer van ons huis. Die kamer werd gebuikt als extra slaapkamer. Er stonden twee opklapbedden. Ik kreeg de trein in 1955, toen ik acht jaar was. Het merk was Fleischmann. Ik had liever Märklin gehad, net als mijn neef Anton in Hilversum. Maar mijn vader […]

Lees de rest

Dromen zoals het vroeger was

Weer een zootje ongeregeld vannacht. Flarden hangen als losse eindjes aan elkaar, maar er is geen patroon in te herkennen. Het lijkt of mijn dromen atrofiëren, zoals dat zo fraai heet. Ze verliezen langzaam vorm en structuur. Elke ochtend word ik wakker met een vaag spinsel in mijn hoofd, maar na een eerste kop thee […]

Lees de rest

Woede in tijden van terreur

‘In feite waren we in het Atlantische Westen voor het eerst getuige
 van de paradox van het religieus fundamentalisme, namelijk dat dàt 
een steeds zwakkere religieuze overtuiging weerspiegelt. De dood van 
God ging vergezeld van hysterische beweringen dat Hij bestaat. Uitgerekend de wis- en natuurkundigen die vooropliepen in de wetenschappelijke revolutie uit de zeventiende eeuw […]

Lees de rest

Katholicisme revisited

In de Volkskrant las ik vanochtend een groot artikel over ‘slapende gelovigen’ die zich weer herenigd hebben met God. ‘Opnieuw wakker gekust door God’, zo luidt de kop. Waarom kiezen steeds meer mensen voor een nieuwe start met de kerk? Het schijnt een trend te zijn onder ouderen. Na in hun jeugd het geloof te […]

Lees de rest

De wierheit hat in skel lûd

Deze fotomontage trof ik gisteren aan als reactie op mijn Facebook-pagina, waar ook mijn verhaal over de kinderkopjesfontein van Jaume Plensa te lezen was. De reacties hierop komen nog steeds binnen. Bijna 200 zijn het er inmiddels. Kennelijk roept deze fontein heftige emoties op, wat volgens sommigen op zich al een signaal is dat hij […]

Lees de rest

Ik schrijf dat ik besta

Mijn vader was vroeger zendamateur. Hij bouwde een eigen zender waarmee hij met mensen over de hele wereld kon praten. Zo kon het gebeuren dat ik als kind hem wel eens hoorde spreken met iemand uit Australië of Canada. Dat was in het begin van de jaren vijftig. Niemand wist nog wat internet was. Ik […]

Lees de rest

De spirituele kitsch van Jaume Plensa

Jaume Plensa (uiterst rechts) gisteren bij zijn lezing in de top van de Averótoren in Leeuwarden Boven: Jaume Plensa. Onder: Pier Pander Nazikunst van Arno Breker Kitschleedjes te koop op Marktpaats (ingezonden door Lucie Visser) Zo’n vijftig mensen hadden zich gisteren verzameld op de bovenverdieping van de Averótoren in Leeuwarden om daar het verhaal aan […]

Lees de rest

Room enough at the top

Hedenmiddag in de top van de Averótoren in Leeuwarden bij de lezing van Jaume Plensa

Lees de rest

Het eind van het lied

Marijke tijdens een wandeling tussen Station Hulshorst en Station Nunspaat, juni 1979 ZWERVER Dien avond kwam ik later dan gewoonlijk naar boven. In de huiskamer was licht zag ik door de gesloten deur. Een schicht van vreugde maakte terstond persoonlijk, al wat zich uit mij had ontsticht in stad en menigte. Ik stond koninklijk in […]

Lees de rest

Donkere dagen voor de kerst

Onderschrift foto: ‘Verkoper Jan Lendekamp verkoopt op de Lange Pijp in Leeuwarden een boom aan Marijke en Renate Mous. Zijn omzet is eenderde lager dan vorig jaar. Foto: Hoge Noorden. Leeuwarder Courant, 24 december 2003 Deze krantenfoto hangt al 14 jaar ingelijst op de wc. Marijke kocht de kerstboom altijd op de dag voor kerst, […]

Lees de rest

La ville s’endormait

Leeuwarden Stationsplein, 16.45 uur

Lees de rest

Melancholie in tijden van genocide

‘Die Schwermut ist etwas zu Schmerzliches, und sie reicht zu tief in die Wurzeln unseres menschlichen Daseins hinab, als daß wir sie den Psychiatern überlassen dürften.’ – Romano Guardini We leven in een tijd van identity politics, opkomend populisme en nationalisme. Wereldwijd lijkt er sprake van een toenemend verlangen om ergens thuis te horen in […]

Lees de rest

De hemel is zo troosteloos

Gisteren zijn alle edities van de Volkskrant, die verschenen tussen 1945 en 1995, door de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag integraal op het digitale krantenarchief Delpher geplaatst. Zodoende kon ik onderstaande tekst van mij na 48 jaar weer terugvinden. Het is een ingezonden brief die verscheen in de Volkskrant van 8 maart 1969. ik was […]

Lees de rest

Facebook als nieuwe transcendentie

Ik las vanochtend twee verhalen over Facebook in de Volkskrant. Het eerste ging over een ex-topman van Facebook die zich schuldig voelde omdat hij had meegeholpen dit bedrijft groot te maken. ‘We hebben iets gecreëerd dat de sociale structuur van de samenleving verscheurt.’ ze stelt hij. Niet alleen moeten mensen stoppen met Facebook, maar met […]

Lees de rest

Things we can’t untie

Wederom herinnert Facebook me aan een tekst die ik vandaag precies een jaar geleden schreef op dit weblog: Things we can’t untie. Op 12 december vorig was het 73 dagen geleden dat Marijke overleed. Vandaag zijn daar nog eens 365 dagen bijgekomen. De wereld is veranderd sindsdien, ook voor mij. Maar iets is ook hetzelfde […]

Lees de rest

Taalpijn en landschapspijn in Tresoar

Bert Looper gisteren bij de presentatie van zijn boek in Tresoar Waarom zeggen Friezen altijd dat Eskimo’s veertig woorden hebben voor ‘wit’? Dat vroeg Kester Freriks ( of was het Theunis Piersma?) zich af, toen hij gisteren in Tresoar een inleiding hield bij de presentatie van het boek Hier ligt de zee, over taal, kunst […]

Lees de rest