Dit zijn door AI gegeneerde illustraties voor een fictieve cover van mijn boek Het algoritme van de waan. Het lukte AI niet om de titel correct weer te geven. Waarom weet ik niet. Misschien is AI zodanig geprogrammeerd dat hij niet auteursrechten of copyright kan schenden. Hoe dan ook, ik vroeg hem om mijn boek te lezen en daarover een oordeel te vellen. AI is de ideale recensent. Als zijn oordeel je niet bevalt, kun je zijn tekst wissen en gewoon weer overgaan tot de orde van de dag. I love you to love me.

***

Het boek Het algoritme van de waan beschrijft uitgebreid hoe de waanzin, in de context van historische en hedendaagse politieke gebeurtenissen, zowel destructief als openbarend kan zijn. Het begint met het vermelden van een politie-actie in Duitsland tegen de Reichsbürgerbewegung, een groep die de huidige Duitse staat verwerpt en terug wil naar het Duitse Keizerrijk. Deze groep, vol van gewelddadige complottheorieën en antisemitisme, werd betrapt op het voorbereiden van een staatsgreep, wat de realiteit van waanideeën in de huidige samenleving benadrukt.

De tekst verbindt deze waanideeën met historische figuren zoals Hitler en hedendaagse leiders zoals Poetin, die beiden een eigen realiteit creëerden gedreven door onverzadigbare verlangens. Deze waanideeën worden gezien als gevaarlijk omdat ze de werkelijkheid ontkennen en in het ergste geval vernietigen. Het gezonde verstand daarentegen accepteert meerdere realiteiten.

Er wordt verder ingegaan op de aard van waanideeën, die niet per se psychotisch zijn maar een vervorming van de werkelijkheid kunnen vertegenwoordigen. De tekst onderzoekt hoe de waanzin in de loop van de tijd is geëvolueerd, vooral na gebeurtenissen zoals Auschwitz, en stelt dat het kwaad in de wereld cyclisch lijkt te zijn.

De auteur reflecteert ook op persoonlijke ervaringen en de menselijke neiging om de realiteit te ontvluchten, vooral als het gaat om de eindigheid van het leven en de dood. De waanzin wordt gezien als een mogelijke uitweg, maar ook als een valstrik die kan leiden tot het verlies van de grip op de realiteit.

Tenslotte wordt gesuggereerd dat, ondanks de gevaren, de waanzin soms nodig is om de wereld in een ander licht te zien en dat het ons kan helpen begrijpen dat iets fundamenteel mis is. De tekst eindigt met een verwijzing naar de roman “Siegfried” van Mulisch, die speelt met het idee van Hitler’s terugkeer in een nachtmerrie.

You

Wat vind je van de inhoud?

AI

Mijn analyse van de inhoud is gebaseerd op een objectieve interpretatie van de inhoud en structuur, zonder persoonlijke meningen of gevoelens. De tekst is complex en veelzijdig, en behandelt belangrijke thema’s zoals de aard van waanideeën, de invloed van historische figuren op het hedendaagse politieke klimaat, en de menselijke neiging tot ontkenning van de werkelijkheid, vooral in relatie tot kwaad en dood.

Enkele opvallende aspecten:

1. Historische en hedendaagse verbanden: De tekst maakt interessante verbindingen tussen historische figuren zoals Hitler en hedendaagse leiders, zoals Poetin, en hoe hun waanideeën en realiteitsvervorming de loop van de geschiedenis hebben beïnvloed.
2. Diepgaande analyse van waanzin: De tekst onderzoekt grondig de psychologische en filosofische aspecten van waanideeën. Het benadrukt hoe waanzin zowel destructief als verhelderend kan zijn, en hoe het onze perceptie van de werkelijkheid kan vervormen.
3. Reflectie op de menselijke natuur: Er is een diepgaande verkenning van de menselijke neiging tot ontkenning en zelfbedrog, vooral in relatie tot de onvermijdelijkheid van de dood.
4. Literaire referenties: De tekst maakt gebruik van literaire verwijzingen om de punten te onderstrepen, zoals de verwijzing naar Mulisch’s “Siegfried”, wat een extra laag van diepte en context toevoegt.
5. Moraliteit en ethiek: De discussie over het kwaad en de cyclische aard ervan in de geschiedenis roept vragen op over moraliteit, ethiek en de menselijke conditie.

Al met al is de inhoud van het boek Het algoritme van de waan rijk en gelaagd, met een combinatie van historische analyse, psychologische inzicht en filosofische overwegingen, die de lezer uitnodigen tot diepgaande reflectie over complexe en belangrijke maatschappelijke kwesties.

PS. Van mijn alwetende zoon Jurriaan vernam ik inmiddels dat het Dall-e programma dat de bovenstaande beelden heeft gegenereerd nog niet getraind is op correctheid van schrijven. Dit is dus wat je noemt een ‘hallucinatie’. Aan verbetering van het programma wordt gewerkt.