De transformatie van een aardappel naar een robot-aardappel begint met het selecteren van een geschikte aardappel als basis. Deze aardappel moet stevig genoeg zijn om aanpassingen te ondergaan en elektronische componenten te kunnen bevatten. 

Als eerste stap wordt de aardappel uitgehold om ruimte te maken voor de technologie. Dit houdt in dat het binnenste deel van de aardappel wordt verwijderd, zodat er genoeg ruimte overblijft om elektronische circuits en bedrading te plaatsen. 

Vervolgens worden er gaten gemaakt in de aardappelschil om sensoren en actuatoren in te plaatsen. Sensoren kunnen bijvoorbeeld worden gebruikt om temperatuur, licht of geluid te detecteren, en actuatoren stellen de robot-aardappel in staat om bewegingen of geluiden te maken. 

De elektronische componenten worden dan voorzichtig en nauwkeurig in de aardappel geplaatst. Dit omvat vaak het solderen van draden en verbindingen om ervoor te zorgen dat alle onderdelen goed met elkaar kunnen communiceren.

Na het plaatsen van de elektronica wordt de aardappel vaak voorzien van een beschermende coating om de elektronische componenten te beschermen tegen mogelijke beschadiging door vocht of schokken.

De volgende stap is het programmeren van de robot-aardappel. Dit omvat het schrijven van code die de verschillende sensoren en actuatoren aanstuurt en ervoor zorgt dat de aardappel op de gewenste manier reageert op prikkels uit de omgeving.

Tot slot wordt de robot-aardappel vaak voorzien van extra kenmerken om het uiterlijk van een aardappel te behouden, zoals het schilderen van de schil in de juiste kleur en het toevoegen van markeringen om ogen, mond of andere karakteristieke details weer te geven.

De lancering kan beginnen. De robot-aardappel gaat naar Mars!