‘De securitisering die voortvloeide uit de secularisering 
ging op in een nieuwe almacht, waarvoor het volk maar al te 
graag op de knieën gaat. Zoals Maarten Doorman (2014) schreef: 
’privacy leveren we in om betekenis te krijgen’. We krijgen er 
identiteit voor terug. Religie en surveillance komen in een aantal kenmerken overeen: de veronderstelde invloed en macht van een hogere orde, het idee altijd gezien en gevolgd te 
worden, de notie dat iedereen (ongeacht zijn of 
haar status) deel is van een groter geheel, de alomvattendheid van kennis over alle levens domeinen, de notie 
van controle én bescherming door een hogere instantie, en het universele karakter van de voorzienigheid. Natuurlijk zijn er verschillen: zo is surveillance man-made. Maar is religie dat uiteindelijk ook niet?’

Uit: Hans Boutellier, Het seculiere experiment, Hoe we van God los gingen samenleven, 2015.