‘Met open mond heb ik uw stuk gelezen over ‘kunst en de ritmiek van de natuur’; prachtig! Vanavond behandelen wij op het radio programma HoeZoRadio (van de NTR) de volgende vraag: bestaat er zo iets als een universele waardering van visuele stimuli? Ik denk dat u heel goed antwoord zou kunnen geven op deze vraag. Als u dat ook vind, dan wil ik u vragen z.s.m. contact met mij op te nemen’.

Dit bericht vond ik vanochtend in mijn mailbox. Het was afkomstig van Mareen Voestermans.  Hoezoradio is een wetenschap-programma, waarbij allerlei vragen aan de orde komen die beantwoord worden door een wetenschapper. De kettingvraag’, noemen ze dat. De betreffende wetenschapper mag op zijn beurt weer een vraag stellen, die dan de volgende dag door een andere wetenschapper beantwoord wordt. De vraag die ik moest beantwoorden was bedacht door Cees de Graaf. Hij is voedingsonderzoeker aan de Wageningen universiteit en geïnteresseerd in het fenomeen smaak. Ik voelde me zeer vereerd, dat ik als weblogger inmiddels gepromoveerd ben tot wetenschapper. Dus ik dacht: God zegen de greep. Bel maar op, Maureen. U vraagt, wij draaien.

Om half vijf werd ik gebeld voor een telefonisch interview van zes minuten. Dat is natuurlijk niet zo lang voor deze complexe materie. Bovendien kwamen er nog meer vragen aan de orde, zoals:  ‘Een symmetrisch gezicht wordt als esthetisch mooi ervaren. Houden mensen daarom ook meer van ‘symmetrische kunst‘. Ook werd mij vooraf nog medegedeeld dat de Indiase neuroloog Vilayanur Ramachandran een wetenschappelijke basis heeft gelegd voor de werking van esthetisch genot. Hierover zegt hij het volgende: “Kunst is het visuele voorspel voor het uiteindelijke hoogtepunt van herkenning”. Bent u het hiermee eens, dat kunst prettiger is als het zorgt voor herkenning?”

Afijn, ik heb me er doorheen geslagen, zo goed en zo kwaad als het ging. Het resultaat is te horen tussen 20.00 en 21.00 uur op Hoezoradio bij de NTR (helemaal op het eind). Mijn vraag voor morgen, die ik aan de redactie heb doorgegeven, luidt als volgt: Wat is tijd? Is tijd een illusie? ‘Iets  tussen de oren’? Of bestaat er ook buiten mijn brein werkelijk zoiets als ‘het voorbijgaan van de tijd’?