Behalve de vele Engelse termen waarmee de betogen van de sprekers gisteren bij de voorlichtingsbijeenkomst van ‘Leeuwarden 2018’ waren doorspekt, was natuurlijk de baard van Oeds Westerhof het grote nieuws. Wat heet: the talk of the town. Wat een baard! Licht grijzend, zo licht zelfs dat me even afvroeg of Oeds een spuitbus had gebruikt. Oeds is tot veel in staat, maar dat zie ik hem toch echt niet doen. Hoewel? “Manusje van alles,’ zo introduceerde hij zichzelf op het podium, want Oeds wilde bescheiden overkomen. Dat lukte niet echt. Ook Oeds sprak over ‘events’, ‘de vijf e’s van het programma’, ‘the board’, ‘the general office’, ‘the cultural manager’, ‘targets’, ‘support’, ‘involvement’. ‘commitment’, ‘range’…. afijn het duizelde me gisteren van de Engelse termen.

Maar vooral die baard maakte indruk op mij. En toch, het moet gezegd, Oeds zijn speech was vlekkeloos. Behalve dan die ene keer dat hij nou net geen Engelse term gebruikte. In plaats van ‘last but not least’, zei hij: ‘Het laatste maar ook het onbelangrijkste project’. Dat foutje had hij ook al bij de generale repetitie gemaakt, zei hij. Generale repetitie? dacht ik. Wat moet ik me daar bij voorstellen? Oeds voor de spiegel? Oeds op het podium met een floormanager die de laatste regieaanwijzingen geeft? Misschien was die baard een ideetje dat pas bij de generale repetitie is opgekomen. ‘Je oogt wat te jong, Oeds!’, zei de floormanager. ‘We plakken een baard aan je kin en spuiten er wat grijstinten op. Dat geeft je imago wat meer vertrouwen. Meer confidence. ‘

Oeds staat symbool voor wat er met het project Culturele Hoofdstad aan de hand is. Iedereen gaat toneel spelen. Het is zelfs zaak om een andere taal te gaan spreken. Trek een ander pak aan. Plak een baard aan je kin en vreet uit de ruif! Wie stonden daar niet allemaal op het podium? C.P. Berbee, nota bene, die op de begroting van Henk Keizer al 11.000 Euro had weten los te troggelen voor een project waarvan ik nooit begrepen heb waar het eigenljk over ging. Graaien wat je graaien kan. Dat wordt het motto voor ‘Leeuwarden 2018’. Zorg dat je erbij komt. Het is net een apenrots. Hoe kom ik het dichtst bij de top waar de poen wordt verdeeld?

Het is een oude wet dat waar het geld voor het oprapen ligt, de graaiers als gieren neerdalen op de prooi. Dat gaat dus ook met ‘Leeuwarden 2018′ gebeuren. Read my lips! Dit project gaat weldra aan de graaicultuur ten onder. Ik hoorde dat ze de feitelijke organisatie van de ‘events’ zullen uitbesteden aan derden. Dat wordt dus de graaicultuur ten top. Uren schrijven en declareren. De baard van Oeds staat symbool voor deze nieuwe graaicultuur. Maar één ding is zeker. Eindelijk is Oeds van al zijn complexen af. Elke avond zingt hij zijn lievelingslied van de generatie X voor de spiegel. ‘Time of my life!’ Die knallende hit van Dirty Dancing. Oeds is geworden wat hij altijd al wilde zijn. He’s got the power! Maar helaas. Nu is hij wel een ouwe lul met een grijzende baard. Arme Oeds. Scheer die baard af! Ga lekker blowen, joh! Spreek je moerstaal. En alsjeblieft, hou op met deze belachelijke vertoning.

UPDATE 10.00 uur: