Op kommende wei

(foto: Johanna Brinkman)

Ingetogen en toch ook hartstochtelijk. Hoe kunnen die tegenpolen samengaan? Dat is een vraag die mij lang heeft beziggehouden. Met enige goede wil  zou je die vraag ook als rode draad kunnen herkennen in de voor dit boek bijeengeraapte verzameling teksten die in de afgelopen decennia zijn ontstaan. Aan de orde is een spagaat die altijd weer terugkeert als het over deze regio gaat. De Friese paradox in optima forma. Deze teksten doen verslag van mijn ervaringen met Fryslân en de Friezen. Ze zijn voor het meerendeel eerder verschenen in tijdschriften, vouwbladen of boeken, veelal in kleine oplage of in edities die niet meer verkrijgbaar zijn. De Friese hoogmoed en Calimero-gevoelens, Simmer 2000, LF 2018, maar ook het Friese landschap en Slauerhoff komen voorbij. De in deze bundel opgenomen artikelen en essays zijn, in meer of mindere mate bewerkt en geactualiseerd. Sommige komen van mijn weblog, dat ik sinds 2006 dagelijks bijhoud. Een aantal heb ik niet eerder gepubliceerd en zijn gebaseerd op toespraken die werden uitgesproken bij een bijzondere gelegenheid, een opening van een tentoonstelling of bij een uitvaart van een bevriend kunstenaar. ‘Het vleesgeworden voorwoord’, zo heeft Anne Feddema mij ooit genoemd. Nu de jaren voor mij gaan tellen, voel ik mij wel eens ‘het vleesgeworden slotwoord’. 

Reageren is niet mogelijk.