Vorig jaar om deze tijd was ik druk bezig met het manuscript voor mijn boek Het virus van de melancholie. Het moest voor 1 september af zijn, want dat was de deadline om mee te doen aan de Van Helsdingen-prijsvraag, die om de twee jaar wordt uitgeschreven door de Stichting Psychiatrie en Filosofie. In november j.l. verscheen mijn boek bij Uitgeverij Aspekt. Op 25 maart j.l kreeg ik te horen dat het boek niet in de prijzen was gevallen bij de Van Helsdingen-prijsvraag. Er waren deze ronde iets minder inzendingen dan gebruikelijk, namelijk 34, maar de gemiddelde kwaliteit was opnieuw hoger dan voorgaande jaren. 

Dat was even een tegenvaller, vooral ook omdat het daarna behoorlijk stil bleef rondom mijn boek. De landelijke media besteedden er tot nog toe geen aandacht aan. In Friesland was het alleen Omrop Fryslân (radio) die er zendtijd aan wijdde. De Leeuwarder Courant zweeg in alle talen. Sterker nog, in een paginagroot artikel over ‘schrijven in tijden van corona’ werd mijn boek in het geheel niet genoemd. (zie hier)

Van de redactie van de Vestdijkkroniek kreeg ik bericht dat zij in het eerstvolgende nummer een artikel aan mijn boek zullen wijden. Kees ’t Hart liet mij weten dat hij landelijke recensenten op mijn boek zou attenderen, maar toen kregen Kees en ik ruzie om een onnozele kwestie. (zie: hier) Kortom, het was dunne soep al met al. Ik begon mij er al mee te verzoenen dat Het virus van de melancholie stilletjes van de radar zou verdwijnen. Tot ik gisteren een mailtje in mijn mailbox vond met een verheugende mededeling. 

Het bestuur van de Stichting Psychiatrie en Filosofie wil graag een boek samenstellen over de Van Helsdingen-prijsvraag. Met dit boek wil de stichting aan de hand van een aantal artikelen van deelnemers laten zien wat de prijsvraag zoal inhoudt. Mij werd gevraagd of ik een bijdrage aan dit boek wil leveren van maximaal 6000 woorden. Het kan een artikel zijn op basis van Het virus van de melancholie. Maar mijn bijdrage mag ook leunen op eerdere onderzoekingen. Van de 34 inzenders bij de laatste prijsvraag-ronde waren er 10 uitgekozen om mee te doen. Anders gezegd, als inzender krijg ik een open podium. Het virus van de melancholie krijgt een vervolg.

Vandaag om 15.00 uur wordt de Van Helsdingen-prijsvraag uitgereikt in Utrecht. Voor een lege zaal. Voor het publiek is de plechtigheid online te volgen. (zie: hier) De hoofdprijs van 10.000 euro is voor Tine Molendijk met haar proefschrift Soldiers in conflict. Moral Injury, Political practices and Public Perceptions. Een aanmoedigingsprijs van 2.500 euro is voor Rick Bellaar met zijn werk Preliminary Writings on Delusion.

Nogmaals, geen prijs voor mij dus. Maar wel waardering. Sterker nog, ik zat bij de eerste tien! Er is nog hoop dus. Wij zullen doorgaan!