Archief

Archief voor november, 2010

Gerrit Terpstra en de tijd

  Sinds 1986 tekent Gerrit Terpstra boeken als een voortdurende neerslag van de tijd. Het zijn teksten en tekeningen, gedachten en invallen, die de tijd in het hoofd van de kunstenaar heeft achtergelaten en zo op papier zijn vastgelegd. Tijd is het centrale thema in zijn werk. Sterker hij laat de tijd het werk doen. […]

Lees de rest

De wereld is een droom van God

  ‘Ik ga de woorden uitspreken van een lied dat ik ken. Alvorens ik begin, strekt mijn verwachting zich uit over 
het hele lied; ben ik echter begonnen, dan strekt zich, 
naarmate ik van die verwachting afhaal en naar het 
verleden overbreng, ook mijn herinnering uit; en het leven van dit handelen van mij strekt […]

Lees de rest

De mechanica van taal

Op wetenschap gebaseerd technologie kan ons uiteraard vernietigen. Als dat niet gebeurt kunnen wij blijvend inzicht en misschien zelf een evenwichtig bestaan vinden, maar alleen op grond van kennis die wetenschappelijk gefundeerd is. Op het gebied van de natuurwetenschappen is de godsdienst al vervangen: wij vragen niet meer of God de zon, de aarde of […]

Lees de rest

De mechanica van poëzie

Soms droom ik ‘s nachts van een taal-automaat. Ik zie dan een soort draaiende lotto-molen waaruit balletjes met woorden rollen. Zij vallen op een rij zodat zich een zin vormt. Daarna nog één en nog één. Zo rijgen de zinnen zich aaneen tot teksten die vervolgens weer uiteenvallen in een buitelen en stuiteren van woorden. […]

Lees de rest

Hij is niet dood !

. Peace, peace! he is not dead, he doth not sleep, He hath awaken’d from the dream of life; ‘Tis we, who lost in stormy visions, keep With phantoms an unprofitable strife, And in mad trance, strike with our spirit’s knife Invulnerable nothings. We decay Like corpses in a charnel; fear and grief Convulse us […]

Lees de rest

Hoe over God te spreken?

Voor zover God een rol speelt in de naoorlogse filosofie beperkt het denken zich doorgaans tot datgene wat in de taal te benoemen is of wat zich aandient in het bewustzijn zelf. God zelf wordt daarbij vooruit geschoven of tussen haakjes gezet. Zo kom je uiteindelijk dus ook op een doodlopend spoor terecht. God als […]

Lees de rest

Er ‘is’ geen God

Soms denk ik wel eens dat de gedachte aan een mogelijk leven na de dood iets met het leven zelf van doen heeft. De dood is misschien wel de ultieme bevrediging van het verlangen naar een wereld waarin je jezelf volledig verliezen kan. Hoewel ik niet uit eigen ervaring kan spreken, wil ik de verhalen […]

Lees de rest