‘Wij komen het in de journalistiek 
tegen, wanneer Time er (rood op zwarte achtergrond) een groot artikel aan wijdt, of als Sierksma, in de 
reeds genoemde Nieuwe Linie, hetzelfde doet onder de 
kop: ‘De Beatles en de God-is-dood theologie’. Ook 
onder de literatoren schijnt een en ander doorgedrongen, wanneer wij Van het Reve horen verklaren, dat wij heel 
erg op God moeten passen, want dat Hij erg zwak is,
 heel ziek kan worden en overlijden. Radio en televisie 
sloven zich uit, wanneer wij merken, dat de VPRO, bij 
gelegenheid van haar 40-jarig bestaan, er goed aan meent te doen een teach-in te organiseren van nogal liefst twee 
uur lang over het onderwerp, onder de titel ‘God na de 
dood van God’. Elsevier weet ons te vertellen, dat ook het cabaret, bij monde van Sieto Hoving, zich suf piekert 
hoe de kreet op de planken te krijgen.’

Dr. G. Rothuizen, Eleonor Rigby of de dood van God, 1967