Archief voor november, 2019
De klok die altijd stilstond
De tedere onverschilligheid van de wereld
Yves Klein: Le saut dans le vide, 1960 (foto: Wikipedia) Een schilderij is net zo veel waard als geen schilderij. Een plastiek is net zo goed als geen plastiek. Een machine is net zo mooi als geen machine. Muziek is net zo aangenaam als geen muziek. Geen kunsthandel is nog wel zo doelmatig als kunsthandel. […]
Tunnel of Love
Bovenstaand schilderij van Hieronymus Bosch heb ik vorige maand met eigen ogen gezien in de Gallerie dell’Accademia in Venezia. Het laat een indringend beeld van wat ons mogelijk na de dood te wachten staat. Een visioen dat een opvallende gelijkenis vertoont met de beelden van ‘bijna dood-ervaringen’ zoals die beschreven werden in het boek Eindeloos bewustzijn […]
Met de dood als vertrekpunt
Potloodstrepen van Simon Vestdijk in de marge van de inleiding van L’homme révolté van Albert Camus Opeens besefte ik dat ik met het verdriet om de dood van mijn geliefde iets ervoer wat hij in een vergelijkbare vorm vijftig jaar al eens eerder beleefd leek te hebben. In januari 1966 werd ik getroffen door een […]
Waar de straten geen namen hebben
Auguste Rodin, Orpheus en Eurydice Ik had besloten om een boek te gaan schrijven over het rouwen en het liefhebben. Maar hoe kun je schrijven over de liefde als je geliefde er niet meer is? Primum vivere, deinde scribere, zo luidt het klassieke gezegde. Eerst leven, en dan pas schrijven. Je kunt niet leven en tegelijk […]
Tussen verzet en overgave
George Frederic Watts (1817-1904), Orpheus and Eurydice Het vonnis: dat hij deze vrouw moest missen,Werd zeer verzacht, doordat hij uit de helHaar zonder om te kijken halen mocht. Hij ging haar voor, al spelend op zijn tocht,En keek tòch om, om zich te vergewissenVan haar bewond’ring voor zijn snarenspel. Aldus Simon Vestdijk in zijn gedicht […]