L’amour est plus fort que la mort

Al een tijdje had ik haar zien staan: een op glas geschilderde Madonna op een stenen drager. Ze stond verstopt in de etalage van het antiekwinkeltje aan de Oostergrachtswal. Elke dag liep ik er langs en steeds weer viel mijn oog op haar. Gisteren ben ik bezweken. Ik heb haar gekocht. Vijfenveertig Euro moest ze kosten. Uiteindelijk kreeg ik haar voor veertig mee.

Ik hoorde dat ze eind jaren veertig werd vervaardigd in een glasatelier in België. Marijke werd geboren in 1951. Ik in 1947. Ze is dus van onze generatie. ‘Schoenmaat 38’, zou Gerard Reve zeggen. Ze heeft een plaatsje gekregen tussen alle mooie dingen op en rond de schoorsteen in de achterkamer.

Opeens ontdekte ik dat de houding van haar handen een antwoord geeft op de handen van Marijke op de wat droevige jeugdfoto die naast haar staat. Ook Marijke heette Maria.

‘Dans le temps qui lie ciel et terre
Se cache le plus beau des mystères
Penses-y quand tu t’endors
L’amour est plus fort que la mort’

Françoise Hardy, Tant de belles choses (2004)

Reageren is niet mogelijk.