‘Die onderhuidse dreiging gecombineerd met een verlangen naar beschutting in een sfeer van berusting en poëzie loopt als een rode draad door het hele oeuvre. Telkens weer wordt een onbestemd gevoel opgeroepen waarin de bezegeling van een loodzware stilte verbroken wordt door een paradijselijk akkoord van hemelse vrede. Alsof een verdwaalde engel haar balletschoentjes op het slagveld heeft achtergelaten. Verdwaasd door de ondraaglijke lichtheid van het aardse bestaan, kijkt die gevallen engel in het rond met gestolde tranen uit vervlogen kinderjaren.’
ZIE: HIER
Het eerste nummer van de BKF Courant, dat uitkwam in augustus 1972, werd vormgegeven door Silvia Steiger. Het blad werd in plastic gevat dat mede gevuld werd met hooi.
In de zomer van 1974 nam Silvia Steiger deel aan een tentoonstelling in het Fries Museum in Leeuwarden. Haar bijdrage had als titel: ‘Observatie Van Een Voorwerp: Het Ei’ . De presentatie bestond uit een reeks tafels die stonden opgesteld in de schilderijenzaal waar destijds ook de vermeende Rembrandt hing. In de vijf maanden daarvoor had zij elke dag een tekening gemaakt van eenzelfde object, eerst een rozentak en daarna een ei, waarbij zij tot de ontdekking kwam dat een ding altijd weer anders verschijnt in de waarneming. De presentatie was onderdeel van een groepstentoonstelling, maar de bijdrage van Silvia Steiger ondervond alom de meeste waardering. Het werd haar doorbraak. Kort daarop volde een uitnodiging voor een presentatie in het Gemeentemuseum in Den Haag.
ZIE: HIER