Categorieën

Archief voor filosofie

Het modernsime van Abraham Kuyper

‘
En zoals ware wetenschap uit de verschijnselen opklimt tot de 
in hen wonende orde, om met de kennis van die orde gewapend, 
edeler dieren, edeler bloemen, edeler vruchten te kweken, die 
uitsteken boven hetgeen de natuur vanzelf voortbrengt, zo ook 
is het de roeping van de kunst, om niet alleen het zichtbare en 
hoorbare waar […]

Lees de rest

Leven in een lege tijd

De laatste dagen was  ik ’s avonds helemaal ondergedompeld in de Netflix-serie Atlantic. Het gaat over een waargebeurd verhaal over de journalist Varian Fry en zijn vrienden, die in 1940 en ’41, in een villa vlakbij Marseille honderden kunstenaars, schrijvers en intellectuelen verborgen hielden, onder wie Walter Benjamin, Hannah Arendt, Max Ernst, André Breton, Marc […]

Lees de rest

Taal en verlangen

Postmoderne filosofen hebben de neiging om concepten uit de exacte wetenschap uit hun verband te rukken en alleen metaforisch te gebruiken. Vooral de Franse postmodernisten hebben hier een handje van. Dergelijke praktijken werden genadeloos ontmaskerd door twee natuurkundigen, Alan Sokal en Jean Bricmont, die – door close reading toe te passen op een aantal teksten […]

Lees de rest

Ik ging naar Bommel om de brug te zien

Lees maar, er staat niet wat er staat. Er staat:‘O moeder, nooit zult gij de bontjas dragenwaarvoor elk dubbeltje werd omgedraaid,en niet meer ga ik op mijn vrije dagenmet een paar bloemen naar het hospitaal,maar breng de rozen naar de Kerkhoflaan…’ Deze regels zijn ontleend aan het beroemde, lange gedicht Awater van Martinus Nijhoff. ‘Lees […]

Lees de rest

You may ask yourself…

De ‘reductie’ van de materiële wereld tot psychische toestanden en processen, zowel als de ‘reductie’ van psychische toestanden en processen tot fysische toestanden en 
processen berust op de veronderstelling dat de disjunctie: ‘ófwel het psychische bestaat, ófwel het fysische bestaat, maar niet allebei’, geoorloofd is. 
Dit zou gelijk staan met de bewering: ‘ófwel zij kocht […]

Lees de rest

Psychose en profetie

“Mijn Franse leraar was mijn gezant op weg naar het Vaticaan. Het kruis van Lotharingen, waarover hij gesproken had, was een eigen leven gaan leiden. Dat kruis, zo herinner ik mij nu, heb ik ook getekend op de eerste bladzijde van mijn manuscript. Als een ware Hubertus, die tijdens de jacht tot inkeer kwam, zo […]

Lees de rest

Psychose als stroom van het Ene

‘Als u van het Ene, omdat het niets van die dingen is, geen vastomlijnd idee kunt krijgen, neem die dingen dan toch maar als basis voor uw denken en kijk van
uit die positie; en kijk dan zonder uw denken naar buiten te richten. Want het Ene ligt niet op een bepaalde plaats, waarmee het de […]

Lees de rest

It ain’t necessarily so

  Nu ik doorhad hoe het zat, zag ik de ravage die internet overal had teweegbracht. Lotgenoten met het Inzicht keken meewarig naar mij, ze begrijpen mijn situatie. Op internet gonsde het van de beelden en teksten die direct of indirect naar mij verwezen. Ik moest nu boeten voor mijn 
vrijpostigheid. Iedereen zag aan me […]

Lees de rest

Where is my mind?

‘Piet was gewoon, net als iedereen met een zelfde achtergrond, op zoek naar God. De, terechte, conclusie, dat iemand iets dat groter is dan hemzelf, niet kan doorgronden, is iets dat hem ten gronde heeft gericht. Dat de Nederlandse televisie daar bovenop zat en het bracht als een klucht over ‘ de psycholoog die het […]

Lees de rest

Schrijven op het slappe koord

img-06Zhv1eLFYWoGO7uG3JmLbqy

‘Voorbij alle tegenstellingen, aan het eind van de via mystica psychotica, ligt in de visie van de yoga zoals Eliade deze presenteert, niet een 
van de vier mystieke wanen, noch de coincidentia oppositorum, het Absolute of God, maar de paradox. Hierin kun je verlamd en verstrikt raken 
en eenzame kristalkastelen, of verwoed zoeken naar oplossingen […]

Lees de rest

Lallen of gezegend spreken

img-8hwZFQzFCjBa4G7NzcGfuzki

‘In antieke en prehistorische tijden waren de wartaligen, onaangepasten en bezetenen slechter af dan nu. Honger, slavernij, uitsluiting en eenzaamheid zullen hun lot zijn geweest – zoals ze altijd het lot zijn van de verstotenen der aarde. Ook bij de Grieken kon niet iedere schizofreen avant 
la lettre zijn eigen orakeltoko opzetten. Desalniettemin werd in […]

Lees de rest

Tegelijkertijd in het Oneindige

‘Voor wie dat inziet, bestaat de tijd niet langer als tikkende klok, of als 
tijd die de dingen verspreidt en isoleert. De tijd spiegelt de dingen aan en in 
elkaar. Via de tijd kun je overal komen. Zijn is tijd, God is tijd, de spiegel
 maakt van tweeën één. De tijd van de eeuwigheid houdt […]

Lees de rest

De psychose en het grote Niets

‘Zo fungeert op ieder terrein als het afvoerputje waardoor al het mogelijk 
leven vroeg of laat wegspoelt in het riool van het niets. In het domein van 
de natuur veronderstellen de meeste theorieën dat het universum zoals 
dat zich in tijd en ruimte uitstrekt eindig en beperkt is: ‘voorbij’ grenzen 
van tijd en ruimte is […]

Lees de rest

Het paradijs ontstaat bij het verlaten

‘Soortgelijke overwegingen zijn ook van toepassing op de ‘godswaan’ of 
’godsdienstwaanzin’. De manier waarop deze beschreven worden wordt bepaald door ons eigen geloof of ongeloof. Gelovigen (of ‘plotinisten’) hebben 
overigens niet per se meer begrip voor godsdienstwaanzinnigen (of uno-waners). Vaak wil men niet geassocieerd worden of ‘besmet’ raken met het narrige van de waanzin, en […]

Lees de rest

Voor dat alles ontbreken ons de namen

‘Volgens sommigen is een mystieke ervaring
 slechts te begrijpen binnen een bepaalde mystieke traditie. En inderdaad 
wordt de kans op een ‘mystieke ervaring’ vergroot door vorming van religieuze ontvankelijkheid en training in geestelijke verfijning. Maar ook hier 
geldt dat de uiteindelijke ‘echte mystieke ervaring’ van een geheel andere 
orde is dan de voorbereidende handelingen. Mystiek […]

Lees de rest

Mystiek in the middle of nowhere

‘Ik zal nooit toegeven dat een Hohenzollerncanaille iemand 
kan bevelen misdaden te plegen— Er bestaat geen recht op gehoorzaamheid, als
 de bevelgever slechts een Hohenzollern is … Das Reich zelf is immers een 
leugen: geen Hohenzollern, geen Bismarck heeft ooit aan Duitsland gedacht — 
Vandaar de woede tegen professor Geffcken — Bismarck gaf er de […]

Lees de rest