Er gaat bijna geen dag voorbij of ik krijg wel een verzoek via Facebook van iemand die mijn vriend wil worden.  Soms is het een vage bekende, maar vaak ken ik die mensen niet eens. Ik ben daar altijd heel makkelijk in. Ik zag altijd ja. Dat heeft het voordeel, dat je niet hoeft na te denken. Bovendien weet ik niet eens hoe Facebook precies werkt, laat staat waarvoor het ooit in het leven is geroepen. Zo heb ik inmiddels een heel netwerk van vrienden opgebouwd, die ik meer één druk op de muis verworven heb. Het zal een wonderlijk gezelschap zijn: bien étonné de se retrouver ensemble. Ik krijg nu te weten wanneer ze jarig zijn en een paar dagen tevoren word ik gewaarschuwd dat ik dan wat moet doen. Zo onderhoud je je vrienden dus. Maar het zijn natuurlijk wel échte vrienden, want ik heb ze zelf niet uitgekozen. Ik stel me voor dat veel gebruikers van Facebook de hele dag op nieuwe vrienden zitten te jagen. Ik zou niet eens weten hoe dat moet.

Vorige week gebeurde er wat nieuws. Opeens kreeg ik een verzoek van een oud-klasgenoot van mij op de lagere school. Die jongen heb ik in jaren niet gezien. Hij had een boodschap voor mij achtergelaten op Badoo. Nou weet ik niet wat Badoo is, maar ik ben altijd nieuwsgierig als iemand een boodschap voor me achterlaat, zeker als ik hem in zestig jaar niet gezien heb. Bij het inchecken in Badoo viel me op, dat er een wonderlijke vraag werd gesteld. Ik moest aangeven of mijn voorkeur uitging naar boys of girls. Daar heeft Badoo natuurlijk geen donder mee te maken, dus dat blokje heb ik dan ook niet aangevinkt. Niettemin werd ik toegelaten, waarna ik een portret van mijn klasgenoot kreeg te zien op 73 jarige leeftijd. Ik kan u zeggen: dat was schrikken. Temeer als je bedenkt dat mijn eigen portret op hem wellicht een vergelijkbare schrik teweeg zou brengen. Wat de boodschap was, die voor me klaar zou liggen, is me verder niet duidelijk geworden.

Sindsdien krijg ik elke dag wel een paar mailtjes van Badoo. Meestal zijn het vrouwen van rond de zeventig, mijn leeftijd dus. Zo liet Mieke van der Wal (69) uit Den Helder weten, dat ze graag een portretfoto van mij zou willen zien. Clara van der Kamp (71) uit Waddinxveen gaf aan, dat ze graag wat meer van me zou willen weten. En Toos van der Bij (68) uit Dedemsvaart wilde weten wat ik zo allemaal wel deed in het dagelijks leven. Het begon tot me door te dringen, dat ik in een soort chatbox voor bejaarden was beland. Misschien is het wel een datingsite voor necrofielen. Het beroerde is alleen, dat ik niet meer weet hoe ik er af kom. Ik moet er niet aan denken dat een dezer dagen Mieke, Clara of Toos opeens voor de deur staat. Voortaan zal ik toch wat voorzichtiger zijn, als iemand mij op internet vraagt of ik zijn of haar vriendje wil worden. Eén keer trek je de conclusie…