Archief

Archief voor juli, 2020

In alles Het Ene, Het Ene in alles

Onlangs las ik het kleine boekje Uren met Novalis dat verscheen in 1943 en werd samengesteld door prof. dr. G. Van der Leeuw (1890-1950), de beroemde godsdiensthistoricus die kort na de oorlog heel even minister van cultuur is geweest. Het is een handzaam boekje waarin Van der Leeuw in 13 hoofdstukken een heldere inleiding geeft op […]

Lees de rest

Romantiek, authenticiteit & imitatie

Links: Johann Gottfried von Herder. Rechts: Anne-Louis Girodet-Trioson, Ossian begroet de zielen van krijgers in het Walhalla, ‘Het fundamentele belang van de taal voor het denken, de ‘genetische’ methode, de 
’toverstaf’ (Novalis) van de analogie, de ‘poëtische’ benadering van de geschiedenis 
als eschatologie, het dialectische schema van geïdealiseerd verleden, gekritiseerd he
den en een toekomst die […]

Lees de rest

De keerzijde van Simmer 2000

Ja, daar sta je dan, midden op de Dam. Het is op een zaterdagmiddag in mei. Om me heen staan allemaal kunstkoeien, maar die kun je gelukkig niet zo goed zien. Een ideetje van Rindert Algra. Wat een gladjakker was dat. We maakten reclame voor de manifestatie Simmer 2000 die in aantocht was. Later op […]

Lees de rest

Vliegen in het vlinderseizoen

Gistermiddag op het Zaailand, 14.00 uur Vannacht droomde ik dat ik een vlinder was op het eiland Koh Tao. Ik weet niet eens of daar vlinders zijn, maar in mijn droom was ik daar als vlinder. Ik ben er altijd vanuit gegaan dat vlinders geen weet hebben van hun bijzondere vermogen om te vliegen waarheen […]

Lees de rest

Depressie en het grote niets

Silvia Steiger, Black Hole, 2015 ‘Verder bereidde hij mij voor op onaangename 
bijwerkingen, want tofranil etc. is heus geen drop, ik vermoed zelfs, dat men door overdosering zijn vijanden er wel mee in het graf kan 
krijgen. Men schijt slecht, heel slecht, men gaat zich niet steeds beter 
voelen, maar men blijft gedeprimeerd. Bovendien heeft […]

Lees de rest

Het virus van de melancholie

‘Dit gevoel, zo verfijnd en vervuld van goddelijkheid, deze zalige melancholie van sommige van Plotinus’ teksten, brengt ons tot de kern van zijn denken: “Vaak ontwaakte ik uit mijn lichaam en ben ik mijzelf binnengegaan.” Eenzame meditatie, verliefd op de wereld voor zover die slechts een kristal is waarin de goddelijkheid weerspiegeld wordt, geheel doordrongen […]

Lees de rest