In de kringloopwinkel aan de Snekertrekweg zag ik gisteren dit Mariabeeld staan. Zo te zien is het Onze Lieve Vrouw van Lourdes. Ze is ruim een meter hoog. Dat is andere koek dan die schoenmaat 38, waar Gerard Reve het over had. Ze moet 125 Euro kosten. Een rib uit mijn lijf. Maar de eigenaar liet doorschemeren dat hij nog wel wat met de prijs wilde zakken. Ik heb me kunnen beheersen en ben nog niet tot aanschaf overgegaan. Waar moet ze staan trouwens? Dat is de grote vraag. In de voorkamer staat al een groot houten beeld van Mickey Mouse. Daar kun je haar moeilijk naast zetten.

Het zou dus de tuin moeten worden. Maar is deze Maria weerbestendig? Ik zou een kleine kapel moeten bouwen. Achter in de tuin heb ik nog een stapel bakstenen staan, dus het is mogelijk. Maar het wordt dan wel druk in de tuin. Binnenkort komt er een zwart vierkanten granieten urn met de as van Marijke achter in de tuin te staan. Daar kan deze Maria natuurlijk mooi boven op, maar ook dat is geen gezicht.

Mariabeelden in een winkel in Lourdes, mei 2012

Alhoewel, Marijke zou er misschien best vrede mee hebben. Toen we een paar jaar geleden samen in Lourdes waren, zijn we met een koffervol Maria-parafernalia naar huis gegaan: Madonnabeeldjes, flessen met Lourdeswater, rozenkransen, medaillons, schoteltjes, drinkbekers met de grot… noem maar op. Marijke kon er geen genoeg van krijgen en moest elke winkel in. Lourdes betekende veel voor ons, net als voor Gerard Reve. In een brief aan Simon Carmiggelt schreef Reve in 1982:

‘Als je in Lourdes niet geneest, genees je nergens. O.L. Vrouw ter Nood in Heiloo, die heeft mij uit de drank gehaald, en O.L. Vrouw van Kevelaer uit de Melancholie. En O.L. Vrouw van Lourdes heeft mij genezen van mijn angst voor het leven. Ik ben nergens meer bang voor, en dat is ook wat waard.’

In december 2012 hebben Marijke en ik een paar nachten doorgebracht in het Fletcher-hotel in Heiloo. Daar hebben we toen het genadeoord bezocht van O.L. Vrouw ter Nood, dat voor Reve zo veel betekend heeft. Ik wilde alle plekken bezoeken die Reve als bedevaartganger heeft aangedaan. Zo kwam ik samen met Marijke in Lourdes, Fatima, Montserrat, Banneux en Kevelaer.

Kortom, er is alle reden van de wereld om ook deze Maria aan te schaffen. Al was het maar als herinnering aan alles wat we samen hebben beleefd. Toch laat ik haar nog maar eventjes staan daar aan de Snekertrekweg. Ze is geduldig. Dat is ze van nature. Ze weet dat ik een oogje op haar heb, en dat geheim zal ze bewaren in haar hart.