Wie geschoren wordt moet stil zitten

Schermafbeelding 2016-03-30 om 09.44.42 kopie

Schermafbeelding 2016-03-30 om 09.44.42

5 Reacties »

  1. Eddy Drost

    30 maart 2016 op 14:30

    CH2018, en wat nu?

    Een tekort van 13.5 miljoen heeft er voor gezorgd dat een flink aantal projecten zijn afgeblazen. Niet dat nu in de provincie alle vlaggen halfstok hangen, verre van dat, maar het is allemaal wel wat merkwaardig. Wat is er in de acquisitie fout gegaan en waarom springt de provincie niet bij? Heeft Sander de Rouwe niets meer in kas?

    Dat er 26.5 miljoen bijelkaar is gescharreld is niet eens zo slecht. Wat we ons wel moeten afvragen is: waar komt die 26.5 miljoen vandaan? Wat komt van het bedrijfsleven, wat van de Gemeente Leeuwarden en wat van de provincie? Daar heb ik geen inzicht in.

    In ieder geval wordt het tekort de bedrijven in de schoenen geschoven. Acquisitie van CH2018 heeft het niet gered om de teller op 40 miljoen te krijgen. Zover ik het kan inschatten is het bedrag van 2018 euro voor een heel groot gedeelte van het bedrijfsleven te hoog geweest. Juist daar is het fout gegaan. Had men er niet verstandiger aangedaan daarnaast ook de kleinere en minder draagkrachtige bedrijven om een veel lager bedrag van wellicht 500 euro kunnen vragen? Had men niet het gehele Fryske bedrijfsleven met een soort mobilisatie actie kunnen benaderen? Aan hun allemaal een zeer redelijk bedrag vragen en saamhorigheid en betrokkenheid kweken? Allemaal de schouders er onder om van CH2018 een succes te maken? Een breed gedragen provinciaal gebeuren?

    Had men vanaf het begin in de zoektocht naar geld zich niet ook kunnen richten tot de rond 280.000 huishoudens in Fryslân? Had men niet een Frysktaliche krant per maand kunnen uitgeven en op deze adressen laten bezorgen? Sfeer maken en kracht uitstralen? De mensen in het Frysk oproepen om ook een financiële bijdrage te leveren? Bovendien is het niet de hoogste tijd dat er sowieso een Frysktaliche krant komt? De Fryske Beweging klaagde er onlangs over dat de oplage cijfers van Frysktaliche schrijvers een dramatische val maken. Al eerder verzuchtte ik hier: waar kunnen we nog Frysk lezen? Een Frysktaliche krant in het teken van CH2018 was een prachtige kans om hier wat aan te gaan doen! Het mes snijdt zelfs aan twee kanten. De Friezen bij CH2018 betrekken en het Frysk breed onder de aandacht brengen. Het Frysk is onze bindende factor zowel op werkvloer als in het sociale leven. Frysk is zonder twijfel goed voor de Fryske economie en dus de werkgelegenheid! Draait CH2018 daar soms niet om? Bovendien, is er iemand in de Blokhuispoort die mij wil wijsmaken dat de Friezen voor hun verantwoordelijkheid ten aanzien van CH2018 weglopen? Echt niet!

    Het kan natuurlijk altijd nog. Het is nog niet 2018. Waarom nu al de handdoek in de ring gooien? Is er geen tijd meer? Natuurlijk wel. Het vraagt uiteraard om de nodige arbeid, maar mogen we van de subsidie-graaiers in de Blokhuispoort niet verwachten dat men de handen uit de mouwen gaat steken en tot actie naar het kleinere bedrijfsleven overgaat? Een fraaie mailing opstellen, rondsturen en aan het bellen! Waar zijn ze tot nu toe mee bezig geweest? Aan het werk! Kom op! Moeten we nu in 2016 al voor ‘aapje’ staan? Het is tevens de hoogste tijd om ook de inwoners van Fryslân erbij te betrekken. Bon in de krant en vragen om een vrijwillige bijdrage.

    Ook is het uiterst wenselijk dat er vanuit onze ‘natural heritage’ projecten worden ontwikkeld waar de Friezen affiniteit mee hebben. Juist dat is tot nu toe het grote manco. Zwevigere, wazige Engelstalige projecten zonder kop of staart waar alleen maar meewarig om wordt gelachen. Naast hun dikke salarissen de grootste blunder van CH2018 tot nu toe…. CH2018 moet niet alleen een buitenlands feestje op Fryske grûn worden, maar ook een feest voor de Friezen zelf. Door dit in de plannen achterwege te laten hebben de malloten in de Blokhuispoort afstand van de Friezen genomen en veel tijd en krediet verspeeld. Ze staan in het rood bij de Fryske bevolking en het is inmiddels bijna vijf over twaalf. Alle hens aan dek en alle Fryske skouders der ûnder!

    En dan de provincie. Waar is Sander de Rouwe mee bezig? Met één klap op tafel was die 13.5 miljoen boven water gekomen! Die liggen echt nog wel bij hem in een laadje. De vraag die wij ons moeten stellen is: hoe groot is de bereidheid van Sander de Rouwe om een idee van Jannewietske de Vries tot een succes te maken? Die 13.5 miljoen er niet bijleggen? Hoe kinderachtig is Sander de Rouwe? Komt het ‘aapje’ uit de mouw? Nu liever landelijk en in Brussel voor ‘aapje’ staan, dan de portemonnee trekken en ús mem 2018 op de schouders door Leeuwarden over twee jaar? Te zot voor woorden! De provincie moet haar verantwoordelijkheid nemen! Was men eerst niet van plan om Fryslân tot Culturele Hoofdstad te laten verkiezen en nadat dat niet mogelijk bleek had men toen de Gemeente Leeuwarden niet voor de kar gespannen? Ja, dat is wat er gebeurd is! En dan nu niet thuis geven? Belachelijk! Koekjebakkers! Overal aan beginnen en niets afmaken! Systeem Jacco de Boer!

    Kortom, CH2018 moet alsnog tot een provinciale mobilisatie van het bedrijfsleven en bevolking overgaan en aan het werk. Op het provinciehuis moeten ze zich eens gaan afvragen: waar zijn wij in ‘Godsnaam’ nu mee bezig?

    https://youtu.be/nZ6BYuDnxAY

  2. Cees Andriesse

    31 maart 2016 op 14:17

    Wie geschoren wordt moet stil zitten.
    Onder die titel reageren Jacco de Boer en Eddy Drost op …
    Ja, waarop?
    Voor een niet-ingewijde is alles wat over CH2018 te berde wordt gebracht amorfe massa.
    Noem haar, die massa, IGM (Identiteit, Gemeenschap, Modernisme).
    Of worden andere begrippen met net zo glibberige definities daarmee over het hoofd gezien?
    En – hamvraag – wie wordt daar geschoren?
    De foto geeft geen uitsluitsel.
    Dat is een reclameplaatje.
    Als Huub het is, kan ik hier misschien mijn reactie op zijn boek kwijt, het boek “De Fries die in de toekomst sprong” dat hij me twee weken geleden, mèt opdracht, in Leeuwarden heeft overhandigd.
    Om mijn verwarring over de betekenis van begrippen tot een minimum te beperken heb ik alleen hoofdstuk 6 (blz 287 – 295) goed doorgelezen. “Modernisme,” stelt hij, “heeft als begrip in de vorige eeuw vele definities gekend. Het is ook geen statisch begrip maar verandert nog steeds in de tijd, zelfs tot op de dag van vandaag.”
    Door het niet-gedefinieerd-zijn niet ontmoedigd, heb ik me vervolgens verdiept in Huubs ideeën bij het schip vol dromen van de kunstenaar Marten Winters. Dromen zouden het modernisme een nieuwe betekenis geven.
    Wel, ik heb mijn best gedaan hem te volgen op zijn zwerftocht door de psychiatrie en de hersenwetenschap. Maar ik ben hopeloos vastgelopen. Meteen al in het begin. Ik citeer blz 288, vanaf regel 13:
    “Friesland als casus, als schoolvoorbeeld van een diep ingrijpend transformatieproces dat zich gelijktijdig op tal van terreinen voltrekt: in de ervaring van ruimte en tijd, in de snelle veranderingen van de moraal en in de wijze waarop de binnenruimte van de mens vervlochten is met de buitenruimte van de wereld, waarbij het begrip ‘ruimte’ wordt opgevat in alle betekenissen van het woord: geografisch, fysisch, metafysisch, spiritueel, reëel en virtueel.”
    Als oude definities niet meer gelden, wat heb je dan aan een nieuwe die in wezen tegenstrijdig is? Wat is een transformatie die ‘binnen’ gelijk maakt aan ‘buiten’, en waar ‘ruimte’ van alles kan betekenen?
    Ja, Huub is niet gek en verwijst prompt naar de begrippenparen van these en antithese, die ‘binnen’ met ‘buiten’ in verband zouden kunnen brengen, maar wat is volgens hem dan de synthese?
    Volgens mij is de buitenruimte leidend en bepaalt zij de binnenruimte. Zo was het, en zo is het en zo zal het zijn. Wat in ons hoofd zit is altijd eerst in onze zintuigen geweest. Dat weten we al sinds Aristoteles.

  3. Eddy Drost

    31 maart 2016 op 15:58

    Beste Cees,

    Ik mag aannemen dat Huub die kopregel er zelf heeft boven gezet en dat het geen reactie van Jacco de Boer is.
    Het zou plezieriger zijn als Huub’s teksten eens wat minder doorspekt zouden zijn met moeilijke woorden. Klare Jip en Janneke taal is veel duidelijker. Iets schrijven is alleen te begrijpen als het begrijpelijk is geschreven. Ik heb veel moeite om mij door het boek heen te worstelen en de behoefte om alles te begrijpen is al behoorlijk afgenomen. Maar ja, het boek is voor mij ook te hoog gegrepen. Veel anderen zullen er misschien met speels gemak doorheen bladeren, maar ik helaas niet.

  4. Cees Andriesse

    31 maart 2016 op 18:30

    Mijn reactie was nog niet af. Ik moest even iets huishoudelijks doen dat voorging, en zet me nu voor de PC om er een eind aan te breien (na eerst nog kennis genomen te hebben van Eddy’s verzuchting).

    Het ‘buiten’ is bepalend voor het ‘binnen’. Als ik geschreven heb dat door een transformatie het ‘binnen’ gelijk gemaakt kan worden aan het ‘buiten’, dan is dat te kort door de bocht geweest. Niet gelijk, maar bepalend.

    Maar in welke mate is het bepalend? In het geval van de kunstkritiek en Huubs ideeën over het modernisme-van-vandaag-de-dag, komt de vraag op of de mate waarin dat het geval is tijdgebonden is.

    Daar kun je verschillend over denken. Bekend is het verschil tussen realisme en idealisme in de beleving van dat ‘buiten’ door het ‘binnen’. Natuurkundigen zijn daar een realist in. Sterker, zij moeten realist zijn.
    Bij beeldende kunstenaars zul je realisten èn idealisten hebben. Sterker zij moeten realist èn idealist zijn. Als zij het ‘buiten’ verbeelden voegen ze hun beleving van dat ‘buiten’ als iets eigens toe dat ‘binnen’ zit – en dat kun je een gedachte of iets ideaals noemen.

    [Over zangers, muzikanten en componisten heb ik het niet.]

    Welnu, is die toevoeging tijdgebonden? Of: wat maakt haar modern? Ik citeer weer “De Fries die in de toekomst sprong”, weer van blz 288 maar nu onderaan:

    “Al gauw komt het anti-modernisme in beeld als een beweging op de achtergrond, of beter gezegd, als een beweging die herkenbaar wordt als een reactie op een dominant proces op de voorgrond. Het anti-modernisme zou een hersteloperatie zijn die reageert op het in wezen vervreemdend en ontwortelend proces van het modernisme. Anders gezegd: het modernisme is een dominant beeld dat zich opdringt tegen de achtergrond van het vasthouden aan traditie of nostalgie naar een voorbij verleden.”

    Ik ben met de vraag blijven zitten wat daar nu nieuw aan is.

  5. Huub Mous

    31 maart 2016 op 19:51

    Alpha, bèta… twee werelden en een diepe kloof daartussen.

    http://www.huubmous.nl/2015/04/14/het-ontoonbare-getoond/

Laat een reactie achter

(verplicht)

(verplicht, wordt nooit weergegeven)