‘Ik wilde een kruisje slaan bij vieze woorden. Ik wilde heidense overblijfselen in het dorpsritueel toelaten, in tegenspraak tot de Curie. Ik wilde in geheime onroerende goederen doen, de agent van een nooit verouderende, anonieme miljardair. Ik wilde veel goeds over de joden schrijven. Ik wilde gefusilleerd worden te midden van de Basken, omdat ik […]
Elke cultuur, de Nederlandse en zelfs de Friese cultuur, is altijd een beweeglijke veelheid van culturen geweest. De Nederlandse tulpen kwamen uit Turkije, de Nederlandse aardappel uit Zuid Amerika, het Friese kostuum heeft is ontstaan uit Sits-stoffen Azië, het Hindelooper schilderwerk idem dito. Alleen zijn Friezen in de negentiende eeuw gaan denken dat er een […]
De ziel krijgt bij zijn geboorte een woonplaats en een naam en daarna t0lt hij rond in de lege ruimte van de tijd. Dit is Barcelona gezien vanuit een vliegtuig. De foto is gisteren genomen door mijn zoon Jurriaan. Het beeld doet mijn gedachten afdwalen naar 1992. Ons huis werd verbouwd en in de achterkamer, […]
Behoudens de omstandigheid dat volgens Lautréamont de toevallige ontmoeting tussen een paraplu en een naaimachine uitgerekend op een operatietafel plaats moest vinden, kan ik me geen enkele plausibele reden voor de geest halen, waarom de meest surrealistische regio ter wereld uitgerekend Friesland moet zijn. En toch is het zo. De surrealistische logica kent blijkbaar geen […]
In de jaren negentig had je in Friesland de gratis uitkrant PUIK. Op verzoek van de redactie schreef ik maandelijks een portret van een Friese kunstenaar. Zo zijn er meer dan vijftig van dit soort paginagrote portretten verschenen. Na enige tijd verscheen deze uitkrant ook in andere provincies zoals in Groningen, Drenthe, Overijssel en Gelderland. […]
Ik heb Huug Pleysier maar heel eventjes gekend. Zijn naam is voor mij verbonden met de jaren zeventig in Friesland. De tijd dat veel kunstenaars uit de Randstad naar Friesland kwamen, een land dat in die jaren – meer misschien dan ooit – ‘it best lân fan de ierde’ was. In het voetspoor van Gerard […]
Gisteren viel het nieuwe nummer van het tijdschrift Participatie en Herstel bij mij in de bus. Dit tijdschrift richt zich op mensen die werkzaam zijn in de geestelijke gezondheidszorg. Niet dat ik op hierop geabonneerd ben, maar de redactie had mij gevraagd of ik een recensie wilde schrijven van het boek Filosofie van de waanzin […]
Dit is wat je noemt een Rooms gezelschap. Het zijn de deelnemers aan de studiedag van de AKKV, de Algemene Katholieke Kunstenaars Vereniging. Het is 1933, het jaar dat in Duitsland Hitler aan de macht kwam. Roerige tijden in het Rijke Roomse Leven. Twee jaar tevoren had Paus Pius XI elke vorm van socialisme verworpen […]
‘Gods troon is nog ongeschokt. Zijn wereld gaat haar gang maar. Af en toe glimlacht God even om de gewichtige heeren, die denken dat ze heel wat beteekenen. Nieuwe Titaantjes zijn al weer bezig kleine rotsblokken op te stapelen om ‘m van z’n verhevenheid te storten en dan de wereld eens naar hun zin in […]
‘ En zoals ware wetenschap uit de verschijnselen opklimt tot de in hen wonende orde, om met de kennis van die orde gewapend, edeler dieren, edeler bloemen, edeler vruchten te kweken, die uitsteken boven hetgeen de natuur vanzelf voortbrengt, zo ook is het de roeping van de kunst, om niet alleen het zichtbare en hoorbare waar […]
Dit is mijn moeder. Christina Hendrika Maria Sanders (1905-1989). De blik is wat dromerig naar binnen gericht, het haar opzichtig weggestoken om het linkeroor goed zichtbaar te maken. De foto is in 1940 genomen, kort nadat de Duitsers ons land waren binnengevallen. Het is een pasfoto op een identiteitskaart die iedereen in die tijd moest […]