Rehabilitatie van de psychose
Gisteren heb ik een recensie geschreven van het boek Filosofie van de waanzin van Wouter Kusters. Deze recensie verschijnt binnenkort in het vakblad Participatie en Herstel. (zie hier) Vorig jaar ben ik zowat een maand lang met dit boek bezig geweest door er dagelijks een weblog aan te wijden. Deze blogs werden uiteindelijk door Lemniscaat (de uitgever van Wouter Kusters) gebundeld in een eenmalige uitgave die mij bij de presentatie van het boek werd overhandigd. (zie mijn blog Garden party)
Ook ging ik nadien met Wouter Kusters in debat op uitnodiging van de Stichting Felix & Sophie in Amsterdam. Dat debat vond plaats in Felix Meritis op 20 mei j.l. (zie hier) Bij die gelegenheid bleek dat Kusters en ik op nogal wat punten van mening verschillen. Kusters vond na afloop dat ik onze verschilpunten teveel uitvergrootte ten koste van datgene waar we het samen wèl over eens zijn, namelijk: de broodnodige rehabilitatie van de psychose als existentiële ervaring. In een van de laatste hoofdstukken van zijn boek gaat Kusters uitgebreid in op mijn bijdrage aan het boek Tegen de tijdgeest, terugzien op een psychose (2011). Ik heb het boek van Kusters in de afgelopen dagen nog eens herlezen. Geen kattenpis, want het is een dikke pil van 750 pagina’s.
Het is wonderlijk om te zien hoe in een jaar tijd dingen gaan verschuiven. Mijn mening over het boek is niet fundamenteel veranderd, maar ik herken nu wel meer achtergronden. Met name de invloed van Louis Sass op het denken van Kusters kan ik nu beter plaatsen. Vorig jaar had ik het boek van Sass – Madness and Modernism: Insanity in the Light of Modern Art, Literature, and Thought (1992) – nog niet gelezen. En nu wel.
In mijn recensie heb ik geprobeerd de positieve kanten van het boek Filosofie van de waanzin – waarvoor al met al grote bewondering heb – duidelijk te benoemen. Maar daarnaast heb ik ook ruimte gegeven aan mijn punten van kritiek die ik nog altijd heb. Ik ga de tekst van mijn recensie hier op mijn weblog nog niet publiceren. Hij moet eerst maar eens in druk verschijnen. Maar misschien is het aardig om de (positieve) slotalinea alvast te citeren.
Die punten van kritiek nemen niet weg dat Filosofie van de waanzin een fascinerend en inspirerend boek is, waarover het laatste woord nog lang niet gezegd zal zijn. De psychoticus bekleedt geen uitzonderingspositie. Integendeel, hij moet worden bevrijd uit zijn medische quarantaine. De psychiatrie heeft de psychose gemedicaliseerd en van zijn mystieke dimensie ontdaan. De dopamine-huishouding van de psychoticus mag dan verstoord zijn, de authentieke ervaringen, die hij opdoet, moeten op hun eigen waarde worden geschat. Het huidige wereldbeeld met zijn bovenmatige waardering voor de rationele en cognitieve kwaliteiten van de mens heeft onze spirituele en expressieve kwaliteiten in diskrediet gebracht. Dat heeft Wouter Kusters in zijn boek op overtuigende wijze aangetoond.
Wouter Kusters treedt ook op in de Nacht van de Filosofie Fryslân die op zaterdag 11 april a.s. wordt gehouden in Tresoar. Wonderlijk genoeg is van alle sprekers inmiddels informatie te vinden op de website van de Nacht van de Filosofie, maar niet van Wouter Kusters. Voor wie wat meer over hem wil weten, biedt onderstaand filmpje een korte introductie.
Wiersma
31 maart 2015 op 02:18
Even terzijde maar ook weer niet. Je weet inmiddels dat een heel aantal hersenziekten, waaronder ook psychose of zelfs schizofrenie domweg komen van een virus, bacterie of herpes? Of zelfs een koortslip?
Anders gezegd: een groot(?) deel is dus geen mentale ‘ziekte’ het is een fysieke! Die mentaal behandeld wordt/werd!
Dat schiet dan inderdaad niet op nee.
Maar in feite is de kans groot dat je brein gekaapt is door beestjes!
En die beestjes scheiden stoffen uit, of knabbelen ergens aan waardoor er natuurlijk van alles en nog wat mis kan gaan. Kortsluiting en loops, bizarre gedachten en waarnemingen, noem maar op.
En dat verklaart dan tevens waarom een groot aantal anti-psychotica ook niet werken, want ze bestrijden het verkeerde kwaad. Oftewel het gevolg en niet de oorzaak.
Misschien is een psychose zelfs wel enigszins te vergelijken met iets als MS. Daar eten beestjes ook de zenuwomwikkeling op.
http://www.umcg.nl/NL/UMCG/Afdelingen/Universitair_Centrum_Psychiatrie/UCP/Nieuws/Pages/Kaneenvirusjegedachtenbeheersen.aspx
Als het allemaal zo eens aanhoorde dan komen de symptomen aardig overeen met LSD. Dan zie/ervaar je ook allemaal dingen die er niet zijn en wat er wel is dat zie je dan weer niet.
En de ’tijd’ ben je kwijt, al dat soort dingen.
Maar ik heb geloof ik hier al eens eerder gezegd dat paddo’s en drugs niet voor niks groeien. Er zijn hele beschavingen mee opgebouwd met prachtige kunst. Inca’s, Maya’s etc.
Mocht God bestaan dan heeft ie daar absoluut een doel mee gehad.
Géén toeval.
Maar het effect op het brein komt zo te horen overeen met verschijnselen van een psychose. Met dit verschil dat LSD of paddo’s na zoveel uur zijn uitgewerkt. Maar in feite ‘kapen’ die drugs je brein ook. Je gaat, ook nadien, anders naar dingen kijken.
Je bandbreedte is opgerekt. Er zijn meer zenders op je radio te ontvangen. Althans, zo ervaar ik dat zelf.
(daarom stem ik ook niet, heb ik NIETS met politici en dat soort pakken vla: die hebben wat mij betreft een bandbreedte van een badhanddoek. One trick pony’s. Te vergelijken met: ‘als je een hamer bent ziet elk probleem er uit als een spijker’. )
Overigens geldt bij hart en vaatziekten hetzelfde: vaak een virus, ontsteking(sreactie) of bacterie. Niks geen cholesterol of dat soort bullshit. Bij een slechte conditie ‘plamuurt’ je afweersysteem zwakke plekken in je vaten dicht met zwaar vet om te voorkomen dat je bloedingen krijgt. Als een noodoplossing. Wees er maar blij om.
En Huub. Was jij op een gegeven moment niet spontaan van astma genezen? Ooit enig verband in gezocht?
En nog eens wat. Als je als psychiater zelf nooit eens LSD of paddo’s hebt gehad of zo, hoe kun je dan in godsnaam snappen wat in iemand anders zijn brein omgaat. Dat is te vergelijken met je zelf automonteur te noemen maar nog nooit onder een motorkap hebben gekeken.
Dus.. dit is ook een goede Litmus test voor mensen die menen dat ze naar een psychiater moeten. Elke psych zou in feite alle drugs eens zelf gebruikt moeten hebben om te begrijpen wat er dan gebeurd in je hoof. Het brein kun je niet leren uit boekjes. Het brein: dat ben je zelf!
Ik durf verder nog te beweren dat een hele hoop (hersen/lichaams) aandoeningen, afwijkingen, ziekten, in de toekomst niet meer door chemie (pillen) zullen worden behandelt, maar door natuurkunde.
Stel: je wilt nieuwe werelden ontdekken in de ruimte. Je landt op een planeet, hebben ze daar een alien virus. Iedereen dood, want geen ‘vaccin’.
Dat kan dus niet, dat moet anders.
Chemie, is net als politici, een one trick pony. Eenmaal een gekookt ei, krijg je het niet terug naar de oorspronkelijke staat.
Ontploft dynamiet krijg je niet terug naar een niet-ontplofte staaf dynamiet. De bandbreedte van chemie is ook veel te smal. Het is moeilijk recyclebaar en niet duurzaam.
Voor 10.00 virussen heb je dan ook 10.000 pillen nodig, dat schiet niet op. Op die manier zullen wij nooit God’s kunstwerk kunnen aanschouwen en met friendly aliens kennis kunnen maken.
Natuurkunde is dat echter wel.
Immers. Je kunt met een windmolen elektriciteit genereren en met die elektriciteit een fan aandrijven die vervolgens een generator aandrijft die een lamp laat branden en dat licht op een zonnecel schijnt die er vervolgens een waterpomp mee aandrijft die een generator aandrijft die elektriciteit genereert om er waterstofgas mee te maken waarmee je er vervolgens een motor mee aandrijft die een gewicht optilt wat als potentieel kinetische energie te gebruiken is om perslucht te genereren om een windmolen mee aan te drijven.
Waarmee de cirkel weer rond is.
In de natuurkunde ligt de heilige graal voor de toekomst. Dat snapten ze 100 jaar geleden al. En dat geldt ook voor het brein.
En met natuurkunde kun je chemie overrulen.
Chemie IS namelijk stiekem natuurkunde. Een subset. Vandaar.
Maar kijk.We leven in zo’n soort tijd.
Doe je zelf een plezier, want het is een hilarische metafoor.
“Vergelijk het met een huis waarvan het dak lekt. Een kind zou snappen dat je het dak moet repareren om dat op te lossen. Dat gebeurt echter niet. Er wordt zelfs niet over gesproken. Het dak staat buiten elke discussie. Het water wordt gedemoniseerd, de windrichting, de zeeën en oceanen krijgen ervan langs, fabrikanten van regenkleding doen goede zaken en onze politici en economen trekken hallucinante sommen uit om steeds grotere en geavanceerdere emmers te maken om het water op te vangen.”
http://www.zonnewind.be/opinie/boetekleed.shtml
Nou ja, hou de zonzijde jongens, jullie hoeven mij niet te overtuigen.
Pakken vla en badhanddoeken zijn er al genoeg!