Terreur en de psychische ruimte
Op een onduidelijke locatie die het midden houdt tussen een parkeerplaats voor vrachtwagens en een grensovergang is wat aan de hand. Gewapende mannen met ‘POLIZEI’ op hun uniform lopen nerveus heen en weer. Een paar donkere mannen liggen op de grond met hun armen gespreid. Anderen hebben een tas op hun rug. Ze zijn kennelijk gearresteerd. Er worden mensen gefouilleerd. Maar er zijn er ook een paar de bosjes in gevlucht. Met getrokken pistool lopen twee agenten er achteraan. Even verderop zitten een stel zigeuners ongestoord een maaltijd te koken op een provisorisch gasapparaat. Vanuit een cabine van een vrachtwagen zie je speelgoedpoppetjes op de voorgrond als speelse omkadering van een unheimisch gebeuren. Allerlei mensen lopen door elkaar heen. De meesten hebben er zo te zien niets mee maken. Gaat het om een oefening of is het menens? Wat er gebeurd is en wat er zich voor je ogen afspeelt wordt niet echt duidelijk. De dingen gebeuren zomaar. Zonder regie. Er is zo te zien ook niet geknipt in de beelden. Er worden nog meer arrestaties verricht. Een donkere man in trainingspak zit op de grond en probeert overeind te komen. Dat lukt niet. Hij valt iedere keer weer terug op zijn rug. Een andere donkere man heeft twee houten geweren bij zich en marcheert met stijve passen heen en weer. Even verderop ligt nog een man. Hij maakt schokkende bewegingen. De man met de houten geweren probeert hem overeind te krijgen, maar dat lukt ook niet. Er is nu ook een politieagent op de grond gaan zitten. Hij gaat zelfs achterover liggen en begint nu ook schokkende bewegingen te maken. De donkere man die nog steeds niet overeind is gekomen begint langzaam te kwijlen. Er loopt speeksel uit zijn mond dat in lange slierten naar beneden druipt. De man met de houten geweren is stil blijven staan en staart vreemd voor zich uit. Ook een meisje dat bij de zigeuners hoort staat zomaar voor zich uit te staren. Ze verkeert zo te zien in een soort trance. Steeds meer mensen beginnen vreemde bewegingen te maken en ook de liggende politieman begint te kwijlen. Nog steeds is niet duidelijk wat er eigenlijk aan de hand is, maar dat schijnt niemand te deren. Of niet meer te deren. De situatie wordt beheerst door een vreemde logica, waarvan de ratio niet te vatten is. De sfeer is verontrustend en begint ongemerkt zelfs angstaanjagend te worden. Er is iets mis, maar God mag weten wat.
Dit is geen droom, maar een feitelijke weergave van de gang van zaken in de video-installatie Training Ground van Aernout Mik die ik ooit zag in het Van Abbemuseum in Eindhoven. Een kwartier lang heb ik gefascineerd zitten kijken. Meestal doet het werk van Aernout Mik me niet zoveel, maar nu werd ik behoorlijk geraakt. Het geheel leek een nachtmerrie die werkelijkheid is geworden. Of erger nog, je kijkt naar een registratie van een gebeurtenis die zich langzaam transformeert in een akelige hallucinatie. Alsof je naar het Journaal kijkt en opeens merkt dat je droomt. Deze video-installatie van Aernout Mik is een uiterst complexe kruising tussen werkelijkheid en fictie. Hij heeft het aura van een documentaire, maar opeens merk je dat de gebeurtenis gespeeld moet zijn en op een absurde wijze geregisseerd is. Het is geen oefening, maar ook geen werkelijkheid en toch lijkt het echter dan echt. Een gefingeerde repetitie die uit de hand loopt en de realiteit overstijgt. Kortom, de werkelijkheid zelf wordt een probleem. Ogenschijnlijk hebben de beelden een politieke lading, maar je weet niet welke. Als kijker word je in een soort bewustzijnssluimer gebracht, alsof je slaapwandelt in de werkelijkheid zelf. Het gaat kennelijk over de twilightzone tussen veiligheid en onveiligheid, maar dat is alles wat je ervan kunt zeggen. Onderhuidse en onbestemde gevoelens komen opeens akelig dicht aan het oppervlak.
Terreur heeft een geheim verbond gesloten met de psychische ruimte waarin wij leven. Wat is de ‘psychische ruimte’? Wat is het anders dan de onmogelijkheid om een open horizon te ervaren in de dichtgeslibde spektakelmaatschappij?. In haar boek No logo (2000) pleitte Naomi Klein voor een verzet tegen de diefstal van ‘culturele ruimte’. Een verzet ook tegen het ‘merkbeeld nirwana’ van het globaliserende kapitalisme. Oninteressante producten worden transcendente zingevingmachines. ‘Wat me achtervolgt’, zo stelde Klein, ‘is niet zozeer het ontbreken van ruimte in letterlijke zin, maar een diep verlangen naar een metaforische ruimte: verlossing, ontsnapping, een niet vastomlijnde vrijheid’.
Michael Hardt en Antonio Negri schetsten in hun boek Empire uit datzelfde jaar 2000 de contouren van een transnationaal imperium dat ‘het gehele moderne leven’ omvat. Dit soort claustrofobische gewaarwordingen zijn varianten op wat Guy Debord als in de jaren zestig aanduidde als ‘het verdwijnen van een wereld waarin je jezelf kunt verliezen’. Het ‘spektakel’ absorbeert alles. Het wordt de ‘non-place’ van politiek en amusement. Het is een nieuw, nog niet eerder vertoond fluïdum dat zowel geïntegreerd is als diffuus. Het spektakel is een domein zonder grenzen, dat zowel de psychische ruimte als de publieke ruimte omvat en daarmee de psychische ruimte uiteindelijk ruïneert.
Wat voorheen zo duidelijk was wordt opeens problematisch. De scheiding tussen een vrije, onbesmette publieke ruimte en het afgesloten territorium (fort, capsule) is vervaagd. Van wie is de ruimte? Wat is de ruimte? In zijn boek De capsulaire bechaving (2004) stelde de Belgische filosoof Lieven de Cauter dat de openbare ruimte niet meer dezelfde is als voorheen. Het is een problematisch domein geworden voor krakers, hoeren, gekken, etherpiraten, junkies, migranten, kunstenaars, activisten en terroristen. Zo schrijft hij:
‘De opkomst van een capsulaire beschaving zal ons allen noodgedwongen bange wezens maken die allemaal op verschillende manieren aangegrepen zijn door ‘glokale’ paniek. Dat is mijn pessimisme. Maar juist dit doembeeld dat zich helaas dagelijks meer realiseert, bewijst de noodzaak van het engagement met of tegen welke tijdgeest dan ook.’
De Cauter bouwde voort op gedachten van Debord over de spekrakelmaatschappij. Debord werd gaandeweg steeds radicaler in zijn afwijzing systeem van het ‘spektakel’. Het jaar 1968 markeert in zijn denken een beslissende breuk. Zijn symbolisch activisme sloeg toen dan om in een morele staan aan de terreur. In deze periode, waarin Europa geteisterd werd door nieuwe vormen van terreur (RAF, Brigate Rosse, ETA, IRA, Molukse acties) wees Debord keer op keer op de verwarrende dubbelzinnigheid van terreur en staatsterreur. ‘The goal of the spectacle today is to turn revolutionaries into secret agents and secret agents into revolutionaries,’ zo concludeerde hij.
Debord viel in de jaren zeventig en tachtig ten prooi aan een nieuw soort paranoia die tegelijk recht van spreken heeft. De aanslag Piazza Fontana Milaan in 1969 was de eerste terreuraanslag, waarvan tot op de dag van vandaag onduidelijk is wie de daders waren: extreem links of extreem rechts (al of niet gesteund door de regering). Het GAL, een Spaanse paramilitaire antiterreurbeweging speelde rond 1980 aanslagen in Frans Baskenland in samenwerking met de Franse geheime dienst. De aanslag op de Rainbow Warrior van Greenpeace in Nieuw Zeeland in 1985 – waarbij een Nederlands-Portugese fotograaf Fernando Peirera het leven kwam – werd eveneens gepleegd door de Franse geheime dienst. Maarten van Traa weigerde destijds om bij een internationaal congres van socialisten deze zaak aan de orde te stellen om de Franse regering niet al te zeer voor het hoofd te stoten. Terreur en staatsterreur zijn in toenemende mate verbonden geraakt met onzichtbare lijnen. In die zin was de paranoia van Debord achteraf beschouwd niets anders dan een gezonde achterdocht. Voor het begrijpen van terreur is een extreem achterdochtig houding nodig, zoiets wat Dali ooit ‘de kritisch paranoïde methode’ heeft genoemd.
Het huidige islam-fundamentalistische terrorisme van Al Quida kan niet worden los gezien van de eerdere steun van Amerika aan Irak in de strijd tegen Iran en aan Afghanistan in de strijd tegen Rusland. Bin Laden was in de meest letterlijke zin van het woord een product van de CIA. Het meest macabere, bijna occulte mysterie van de aanslagen van 9/11, zo stelt Lieven de Cauter, is het feit dat gigantische kalamiteit precies paste binnen de buitenlandse politiek van de VS, zoals ie al in 1997 was uitgestippeld. In dat jaar verscheen het PNAC, ‘The project for a new American century’. Bij de totstandkoming hiervan waren Dick Cheney en Donald Rumsfeld direct betrokken. Het eerste programmapunt van dit project was een exponentiële stijging van het defensiebudget. Daarvoor was het noodzakelijk om de regering Clinton ervan te overtuigen Irak binnen te vallen. Het proces om tot dit besluit te komen, zo werd geconcludeerd, zou wel eens op de lange baan kunnen worden geschoven, behalve wanneer wanneer er een catastrofale gebeurtenis zou plaatsvinden, zoiets als Pearl Harbour. De aanslagen van 9/11 waren zo’n catastrofale gebeurtenis. Je hoeft geen complotdenker te zijn, om te erkennen dat er een zekere logica zit in deze redenering.
De hedendaagse wereld is bij uitstek een oord van existentiële onzekerheid. Die gedachte bekroop mij toen ik onlangs een video zag die geheel was gewijd aan het verschijnsel ‘vliegen’, een soort beeldende fenomenologie van het vliegen in een vliegtuig anno 2015. Vliegen in een vliegtuig is na 2001 geen symbool meer voor vrijheid. De woorden van een schlager uit de jaren zeventig ‘Uber den Wolken soll die Freiheit schon grenzenlos sein’ gaan niet meer op. Vliegen is een streng bewaakt fenomeen geworden. Vliegen speelt zich tegenwoordig af in het domein van de angst en niet meer in het domein van de vrijheid. Of het we het willen of niet, het vliegen is een metafoor geworden voor het leven in tijden ven terreur, een leven in een ethische en esthetische duisternis.
Hoe kan de kunst ontsnappen aan de spagaat tussen cultuurindustrie en autonomie, tussen engagement en narcisme, tussen solidair en solitair? Die uitweg ligt in het nabootsen van de fatale methodes van de terrorist, zonder diens macabere dooddrift over te nemen. Er zou een nieuwe esthetische theorie moeten komen die de theorie van Adorno achter zich laat. Het devies van Adorno was dat kunst zich moest verhullen in ontoegankelijkheid om het de belofte op toekomstig geluk in stand te houden. Adorno wilde de fatale dialectiek van het Verlichtingsdenken aan het licht brengen door een negatieve dialectiek te creëren.
De Verlichting had immers niet alleen Auschwitz, en het fascisme voortgebracht, maar ook de cultuurindustrie en de spektakelmaatschappij. De historische avant-garde was verbonden met project van moderniteit. De utopie die deze avant-garde nastreefde was in feite semi-religieus van aard. Avant-garde was een vorm van civil religion. De hedendaagse terreur heeft het in wezen totalitaire karakter van dit modernistische utopie-denken aan het licht gebracht.
In de huidig strijd van onzekerheid, angst en paranoia hebben het modernisme en het postmodernisme definitief afgedaan. Kunst moet als nooit tevoren – maar nu letterlijk – de ‘wond’ zichtbaar maken en kan zich niet langer verschuilen achter vrij zwevende ironie of pure confrontatie. De botsing van culturen vraagt om stellingname. Het fenomeen terreur is op nog onopgehelderde wijze verbonden geraakt met de alom heersende verdoving van de geïntegreerde spektakelmaatschappij. Is een ontsnapping aan de verdoving van het spektakel nog mogelijk? Dat is de vraag, of maakt alleen de terrorist nog aanspraak op de geschiedenis? Het is de zelfde vraag die de Amerikaanse schrijver Don DeLillo zichzelf begin jaren negentig stelde: ‘Is history possible? Is anyone serious? Who do we take seriously? Only the lethal believer, the man who kills and dies for faith. Everything else is absorbed.’
Wiersma
18 februari 2015 op 02:49
Hehe, EINDELIJK!
Wel Huub. Hoe moet ik je nu noemen? Complot theorist?
Realist? Evolutie-theorist? Patroon herkenner?
Hier alvast even een link naar een artikel waarin ’theorieen geen theorieen’ waren maar bewezen werkelijkheid.
http://realitieswatch.com/10-conspiracies-no-longer-theories-proven-true/
Tel daar 9/11 maar bij op, de Boston Bombing, Breivik, de Sandy Hook /Adam Lanza Shooting, die ‘underware bomber in dat vliegtuig’, de Irak ‘weapons of mass destruction’ de reden voor de Golfoorlog, dat Gadhaffi zijn eigen volk vermoordde, JFK, Oklahoma building, Benghazi, Paris Shooting, recentelijk de aanklachten tegen Bill Cosby zelfs en gaaaaaa zo maar door. De lijst is eindeloos.
En mogelijk/waarschijnlijk de dood van John Lennon, Michael Jackson en Marilyn Monroe.
Het lastige voor de herkenning dat sommige terreur acties wél echt waren zoals van de RAF, de IRA, ETA, de Molukkers in Nl etc.
Een kleine tip in patroonherkenning van wat is echt en wat is nep:
échte terreuracties hebben meestal een duidelijk doel. En een duidelijke afzender/daders. Daarbij worden de daders vaak -maar niet altijd- gesteund door een grotere achterban.
Zoals ETA, RAF, IRA, de Molukkers etc.
Bij nep aanslagen zijn doelen of motieven ineens een stuk onduidelijker. Wat was het doel van Breivik? Bin Laden? Oswald?
Lanza?
Wie hier in trapt, trapt in een big mindfuck.
Het is wat Loesje al zei: ‘de mening van de meerderheid is wat anders dan de waarheid’.
Maar mensen zijn geneigd om *autoriteit* op hun blauwe ogen te geloven. Dus, als de media of politiek feit X of Y beweerd ‘ dan zal het wel waar zijn’. Want wie ben jij, wat weet jij nou hoe het echt zit?
Neuro Linguistic Programming. En in feite programmeer je jezelf… al dan niet bewust… subliminaal of niet.
En de eerste indruk is allesbepalend.
Ook al blijkt iets achteraf een volkomen leugen… die op TV door de betrokkenen als leugen wordt erkend… toch blijft je brein ‘hangen’ in die eerste berichtgeving. Yes, een glitch in the brain yes.
De leugen heeft zich hoe dan ook in je brein genesteld en krijg dat er maar eens uit.
” Ik had NOOIT gedacht dat zij vreemd zou gaan, ik kan het nog steeds niet geloven! Ze was altijd zo lief en trouw!”
“Ja, maar ze deed dit al jaren Herman, iedereen wist het, iedereen deed het, iedereen zag het, behalve jij”.
Mensen kunnen letterlijk ziende blind zijn. Dat heeft ongetwijfeld een reden maar de ware terroristen zijn momenteel met name de amerikaanse overheid. Waarbij ‘overheid’ je wat ruim moet zien want instanties als de CIA , FBI , NSA , Pentagon zijn bijna staten op zich geworden. ‘Runaway government’ zou je kunnen zeggen.
En die LEVEN van oorlog en chaos, dat is hun werk. Hun ‘product’.
Pentagon is de grootste werkgever ter wereld met drie miljoen werknemens. 50% (!!!) van het belasting geld van de US citizen gaat naar het militair industrieel complex. In Europa of NL is dat iets van 1% of zo.
Evolutionair gezien zou je kunnen zeggen dat ze in the US ‘deceptie’ als nieuw business model hebben uitgevonden. De meeste normale mensen snappen hier werkelijk geen réét van. Gaat hun pet te boven.
Maar hee… is/was religie ook niet eigenlijk een grote deceptie?
Nou dan.
Dus. Wat ze in the Us ‘produceren’ zijn dan ook allemaal ‘wars’.
The war on drugs. The war on cancer. The war tegen Cuba. Vietnam. Rusland/Poetin, Isis, Al Qaida, Taiban, Pakistan, Iran, Irak, Libya, Syria, en gaaaaaaaaaaaaaaaa zo maar door.
En als ze al iets ‘produceren’ is het iets wat je als mensheid helemaal niet moet willen hebben zoals GMO’s, JSF’s, hun hele afluistering/spionage netwerken/toestanden wereldwijd, hun Weather Modification ‘experiments’ (H.A.A.R.P) en gaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa zo maar door.
Nog afgezien van ‘war bots’ en direct energy weapons.
Zelfs het internet is ontwikkeld door het MIC. Om in tijden van oorlog nog te kunnen communiceren. Maar kijk, als de overheid iets doet maken ze meestal joekels van fouten, zoals het internet.
Het internet is eigenlijk een foutje, had helemaal niet voor het publiek open gesteld moeten worden. Maar dat foutje is helaas ‘uitgelekt’. In dit geval: ten gunste van de burger. Min of meer.
Overigens levert dat business model ‘Total deception’ and ‘YOU are the product’ hun wel gigantisch veel geld op.
Wat te denken van 800 militaire basissen wereldwijd. Wat te denken van het leveren van wapens voor het ‘beschermen van oliebronnen’. Wat te denken van regime changes – die vaak gaan om toegang tot goedkope grondstoffen wereldwijd. Wat te denken van de opbrengst van patenten op peperdure – gepatenteerde- ‘medicijnen’ die gaan over behandeling… maar niet over genezing.
Wat te denken over fiat-geldmanipulatie… Wal Street dus.
Man oh man… dat levert TRILJARDEN op… zonder dat er ook maar IETS geproduceer wordt!
Is dit knap? Ja! Is dit evil tot op het bot? Ja!
Het is helaas een soort van evolutie.
De mens als financiele, deceptionele, oorlogszuchtige kannibaal.
Hij is parasiet geworden van zijn eigen soort.
And guess what? Europa, NL en Fryslan en het gros van de media ‘adoreren’ deze parasiet. Want hij is ’too big to fail.
Ze heulen met de parasieten mee.
Ga maar na. De US heeft alle belangrijke zaken in handen. Militair, de wereldmunt, de petrodollar, de wereldbanken als Worldbank en IMF, het pharma/medisch systeem, en niet te vergeten de main stream media als CNN, Reuters en AP. En ICT als Google, Youtube , Twitter en Facebook.
Die laatste is overigens gesponsord met 100 miljoen door InQtel, het investeringsvehikel van de CIA.
DAAROM komen ook alle ict innovaties uit de US snapst?
Er zit militair kapitaal achter, iets wat in Europa of de rest van de wereld onmogelijk is.
Ze kunnen gewoon domweg alles flikken, want ‘samenwerken loont’ zoals je in Human Evolution hebt kunnen zien.
Samengevat: the US heeft belang bij zoveel mogelijk chaos en wanorde. Zowel op het gebied van oorlog, terrorisme, medisch gezien, ict en ondertussen bouwen ze aan allerhande technologieen waar niemand geen weet van heeft.
Ze willen domweg ALLES kunnen controleren en manipuleren.
Evolutionair gezien zijn ze wel zo evil als wat, maar ze zijn wel iedereen tien stappen vooruit!
Dit is evolutionair gezien far beyond ‘samen de schouders eronder’.
En de huidige crisis? Hahaha! Joh… een huizenbank in the US valt om en ineens is het allemaal crisis in de hele wereld? How fucking logic is that?! Wat als een huizenbank in China was omgekukeld?
Hadden we dan ook ‘crisis’ gehad?
Welnee.
Het is een soort van financiele coup. Europa is een vazal staat van de US. Draghi is ook WallStreet trouwens.
Geloof dit soort lui niet, ze zijn alleen uit op totale controle van Europa. That’s their JOB! Daarom moet de EU ook zo down mogelijk. Iedereen die dus VOOR de EU is en VOOR de euro die loopt dus evolutionair gezien tien stappen achter.
Iedereen die STEMT op politici die pro Europa zijn… wel.. die zijn evolutionair gezien eigenlijk volkomen breindood… alleen beseffen ze dat zelf niet helemaal. Sterker nog: ze zullen zich met hand en tand verzetten. En de boodschapper demoniseren.
Maar hee, ging dit niet altijd al zo?
‘Als de geschiedenis ons al iets geleerd heeft, is dat we van de geschiedenis niks geleerd hebben’.
Maar voor Friesland.In feite is/heeft ALLES wat de US doet met dat business model ‘deception’ direct invloed op BV FRL.
De sluiting van Parnas. Sluiting Sionsberg, de gehele WMO, bezuinigingen op ALLES, de boycot van Rusland, de participatie wet, toenemede werkloosheid, de toenemende inkomstenverschillen etc etc etc etc.
Europa denkt (met schuldgevoel/bevrijders aan WWII) aan de US een ‘vriend’ te hebben, maar niets is minder waar.
Dat land heeft als business model ‘deception, andn YOU are the product’, en Europa zit nog ergens in een zwaar verouderd businessmodel als ‘handel en economie en samen schouders eronder en we zijn allemaal europeaan en homohuwelijken moeten kunnen’
maar die americo’s lachen Europa KEIHARD in the face uit.
Maar dat doen ze stiekem natuurlijk.
Because they control Europe.
In feite is het al oorlog. Niet zozeer een oorlog met schietgeweren, maar een soort van evolutionaire oorlog. Tussen zij (the US) die een ‘evolutionaire sprong hebben gemaakt’ en de rest van de wereld die dat niet hebben gedaan. Die rennen als blinde hamsters nog rond in het rad wat ‘economische groei’ heet.
En dat is dan ook precies wat die amero’s willen: ons in de oertijd houden. Precies hetzelfde wat ze met IS doen. “Let vooral op u zelf of op uw buurman, misschien is het wel een terrorist/communist/fascist/nazi/homo/talibannert/zwartwerker/belastingontduiker/zorgontwijker/hasjiesblower/wietplanteur/euthanasieplegert of hardrijder’.
De hamvraag is eigenlijk: wat kun je hieraan doen?
De grutto volgen met 1000 muzikanten? Stad van de smaak worden? Poetin de zwarte piet toespelen?
Nee. Zaak is eerst maar eens uit te vogelen wie je ECHTE vijand is.
Of beter gezegd: een valse vriend. “Luister niet naar wat ze zeggen, maar kijk wat ze doen”. Wie ze zijn.
Complot? Welnee. Totaal ander business model. Een soort van slavernij 10.0. Iedereen arm, behalve zij. En anderen VOOR je laten werken is evolutionair gezien ook al een enorme voorsprong.
Maar als hert zul je toch echt de leeuw moeten herkennen en als voorntje de snoek.
Dat negeren.. is eigenlijk een soort van zelfmoord.
Daar helpt ook geen ‘economische impuls’ tegen… misschien een klein oplevinkje… maar daarna stort die hele zaak weer in want je denkt vanuit het verkeerde business model EN herkent je predators niet.
Waarom denk je dat de BRICS landen zijn gevormd? Die hebben wél door dat er een predator op hun loert en gaan samenwerken. Voornaamste doel is: EIGEN MUNT!
Weg uit die petrodollar.
En met welke landen heeft de US altijd oorlog? Met landen die dat OOK willen! Zoals Libya, Syria, Iran!
Er staat gigantisch veel op het spel.
Triljarden. Daar kun je wel eens een regime changetje tegenaan gooien. En ’terrorisme’ is daar een goed middel voor.
Hier en daar nog eens een ‘lone wolf’ tegenaan gooien en het volk wordt bang, hun brain shuts down, en willen ‘een oplossing voor hun veiligheid’. Kosten? Hun vrijheid.
Oldest trick in the book. Want ze krijgen noch veiligheid noch vrijheid. Alleen maar meer total control op hun eigen kosten.
Met kans op een ‘runaway government’.
Brave new world, Animal Farm en 1984 niet niet zomaar uit de lucht gekomen.
De uitdaging voor Friesland is o.a NIET mee te doen met dat nieuwe deceptionele business model. Omzeil zoveel mogelijk de ‘geest’ van dat verwoestende model. Of het op zijn minst te HERKENNEN.
NL en EU zijn veel te log om daar iets aan te kunnen doen (en dubbele agenda’s, en meehuilers) maar een kleine gemeenschap kan hier WEL iets aan doen.
Asterix en Obelix. En hun dorpje. Laat DAAR nou juist boeken en films over gemaakt zijn. Omdat ze ‘anders’ waren. Omdat ze streden tegen de would-be- heersende macht. Omdat ze de vijand herkenden. Hun patronen.
Doorbreek het patroon van de wolken en ineens breekt de zon door.
Huil niet mee met de wolven want als kleine regio sta je zowiezo al op het menu.
Van prooi naar predator.
Kan een relatief kleine gemeenschap iets verzinnen waardoor ze evolutionair de haaien obsolete maken? Flight, fight, freeze… of is er nog iets te verzinnen?
Ik kan ff snel uit mijn hoofd wel even twee dingen verzinnen.
De een is een tijdelijke eigen FRL munt. Tot 2018. Alleen geldig in Frl, alleen te besteden IN FRl, en alleen voor Friese producten of voorstellingen etc.
Gaat dit lukken? Denk van niet.
De tweede is medisch/pharma/religie/zorg.
Lourdes 2.0 zeg maar. Een totaal andere kijk op wat zorg en genezen is. Technisch uitleggen hoe dit nou zit, tegen de deceptie in zeg maar, gaat denk ik niet lukken: gaat teveel weerstand genereren.
Zoeits als: de aarde is rond, roken is slecht. Kan 50-500 jaar duren voordat die science ‘settled’ is : schiet niet op dus.
Beter is een ‘wonder’ op religieus niveau te laten gebeuren en vooral niet vertellen hoe het nou zit. Religie is vooralsnog geen serieuze concurrent van big pharma. Dus kun je onder de radar doorvliegen.
En echte genezing ipv dure behandeling is wel degelijk een wereldmarkt én duurzaam. Geen eenmalige economische impuls maar ‘oneindig’. En langzamerhand professionaliseren he?
Van wonder tot wetenschap.
En dan ook gaan combineren met goed voedsel/voeding, allerhande complementaire therapieen, toerisme etc.
Nou ja, zo eerst maar weer eens.
Hier komt ie nog maar eens.
https://www.youtube.com/watch?v=m-dsiufhMu0
of anders:
http://www.youtube.com/watch?v=m-dsiufhMu0
Oh.. en trouwens: er zijn wereldwijd mensen ZAT die het predator model wel herkennen en daar schijtziek van zijn. Er zijn duizenden en duizenden alternatieve websites en honderduizenden docu;’s inmiddels. Er zijn tevens klokkenluiders ZAT, ook van NSA, FBI en CIA en waar niet van.
Een immense ‘groeimarkt’ zou je kunnen zeggen.
Ik zou daar liever op inzetten dan op de ‘dinosaur politrics or media’. Dit is echt een soort die op uitsterven staat: NIET in investeren. Het zijn de parasieten van de parasieten: genetisch gezien kansloos.
Wiersma
18 februari 2015 op 02:55
Maar wie kan het beter zeggen dan George Carlin?
https://www.youtube.com/watch?v=fgAVpPNusTs
of anders;
Jelle Breuker
18 februari 2015 op 10:43
Wie weet is het besluit van zekere mannen, zoals Geert Mak, om buiten de luidruchtige openbare ruimte te wonen ingegeven door de wens niet deel uit te maken van het problematische domein van krakers, hoeren, gekken, etherpiraten, junkies, migranten, kunsternaars, activisten en terroristen (zie hiervoor bij Lieven de Cauter, ongeveer halverwege Mous’ tekst). De hier bedoelde zekere mannen weten wel wat zij doen. Zo missen zij de echte, lastige moderniteit en het tevergeefs najagen van de (kleine) kosmos.
NN; helaas
18 februari 2015 op 12:25
Mous stelt hier regelmatig de onmacht en crisis in de kunst aan de orde. Zie zijn laatste alinea, hiervoor. Hij is in het goede gezelschap van Annabel Nanninga. “Gisteren bespotte ik [ een te lang e-mailadres om weer te geven] het absurde gezemel van twee ‘kunstenaars’ om liefdesselfies te maken tegen terreur. Zoals mijn dierbare vriend Bert Brussen zei op zijn Facebookpagina: ‘Ik woon in een land waar een schrijver en een fotograaf (kunstenaars) hun talent gebruiken om iets tegen terrorisme te doen door middel van ‘liefdeselfies’. Dus niet door het schrijven van een goed boek. Of door foto’s die de rauwe werkelijkheid van terreur verbeelden. Of door een eensgezinde j’accuse. Nee. Door het fotograferen van BN’ers die het internationale symbool voor ‘Loser’maken. En dan mag ik niet ironisch zijn?”
[ ]
“Sta je dan met je liefdesselfies. Zinloos en aanmatigend, de creatieve sector in dit land is door en door politiek correct en derhalve per definitie niet creatief of artistiek. Moraal en maatschappelijk her-ijken door kunst is immers onmogelijk vanuit een door subsidie-verslaving ingekapselde fatsoensnorm. Ook de ‘vrije’pers faalde opzichtig, de discussie onder journalisten op twitter ging vrijwel meteen over het wel of niet vertonen van de executie-video , en niet over het lot van Maaz al-Kassabeh, de gevolgen voor de regio of de bereidwilligheid van het Westen om aan dergelijke barbarij desnoods met geweld een einde te maken”.
[ ]
“De media legt zichzelf ‘codes’ op, de kunstsector is de bange en tandeloze lakei van de goedesdmaakbaasjes uit de subsidie-commissies en de burger mag godallejezus blij zijn dat er internet is, waar hij zelf kan beslissern welke informatie hij tot zich neemt. Anders waren wij overgeleverd aan media en kunst die mensen afschermen, het publiek in een cocon van moraal, smaak en fatsoen willen wiegen tot het volk zich ontpopt als een teer vlindertje dat niets dan ragfijne, voorgesponnen en meningen en geselecteerde feiten verdraagt”.
[ ]
“De walgelijke misdaden van moslimterroristen wegtoveren met selfies, heel gek maar daar houdt de terreur dus niét mee op te bestaan! Najaa”.
(“De Nederlandse cultuursector en media denken dat u seniel bent”. Annabel Nanninga in ‘Jalta’ het nieuwe onlinemedium, 4-2-2015}.
Jalta verschijnt bijna dagelijks en kost € 74 per jaar. Steeds blijkt dat de columnisten met beide voeten in de klei staan en hun hoofd in de zuiverende wind.
Wiersma
18 februari 2015 op 20:26
Again George Carlin over terrorisme, eerste 10 minuten.
George Carlin You’re All Diseased
http://www.youtube.com/watch?v=4t_yTLn5atM
George Carlin: “We Like War!”