Deze kaars heeft slechts even bij mij op de schoorsteen gestaan. Ik heb hem van de week laten maken bij kaarsenmakerij Johpie in Burdaard. Hij was bedoeld voor Gryt van Duinen, die gisteravond afscheid nam van Omrop Fryslân tijdens een feestelijke bijeenkomst in Café de Ossekop in Leeuwarden. Er werden mooie woorden gesproken en er werd vooral ook gezongen dat het een aard had.  Bijna veertig jaar omroepgeschiedenis trok als een film voorbij  Er werden gedichten voorgedragen van Durk van der Ploeg, en ook van Gerard Reve natuurlijk.

Door Gryt ben ik ooit op het spoor van Gerard Reve gezet. In 2003 vroeg zij mij of ik mee wilde werken aan een kunstproject dat geheel gewijd zou worden aan de Friese jaren van Reve. Het project in het kader van het Frysk Festival, dat in 2006 had moeten plaatsvinden – nota bene het jaar dat Reve zou overlijden – is nooit doorgegaan. Bij de voorbereiding daarvan brachten wij een bezoek aan Antoine Bodar en bij die gelegenheid spraken wij over het bekeringsproces van Gerard Reve, dat zich volgens Bodar niet zozeer in Friesland had voltrokken, maar eerder in Amsterdam, rond de schuilkerk Ons’ Lieve Heer op Solder, waar Reve begin jaren zestig vaak kwam en de preken van zijn vriend Lambert Simon beluisterde.

Op aanraden van Bodar las ik Moeder en Zoon en zo probeerde ik mij een beeld te vormen van het jarenlange proces dat aan de doop van Reve op 27 juni 1966 vooraf was gegaan.’ Ik begon de boeken van Reve te lezen en te herlezen, en daar ben ik sindsdien eigenlijk nooit mee opgehouden tot op de dag van vandaag.  Twee jaar later in 2006 maakte Gryt een documentaire-drieluik over Gerard Reve in Friesland, die volgens velen haar mooiste productie is. Samen met Geart de Vries was ik ‘meelezer’ op de achtergrond om teksten van Reve aan te dragen. In de tijd ontstond ook het plan om een kaars laten maken met als opdruk de slotregel van het gedicht Graf te Blauwhuis: ‘Dat Koninkrijk van U, weet U wel, wordt dat nog wat? Dat is er nooit van gekomen, tot van de week dus.

Douwe Heringa en Leny Dijkstra zingen voor Gryt van Duinen

UPDATE 12. 30 uur:
Je moet altijd oppassen, als er in je directe omgeving een camera draait. De paparazzi zijn onder ons en hun videoapparaten zijn zo klein dat je ze bijna niet meer ziet. Dat bleek gisteravond maar weer in Café de Ossekop. Toen de avond vorderde en de tongen losser werden naarmate drank meer in de man raakte, kreeg ik de onbedwingbare neiging om aanwezige journalisten zo nu en dan te wijzen op hun huidige beroepsmatig functioneren. Zo kon ik het niet laten om Henk te Biesebeek van Omrop Fryslân te vragen of hij nog wel op scherp stond, mij niet realiserend dat deze weinig verheffende conversatie van ouder wordende heren met een buikje nu wereldwijd op YouTube is terug te zien, en ook op Liwwadders natuurlijk. Overigens, het buikje van Andries Veldman mocht er wezen, maar die van Douwe Heringa sloeg werkelijk alles. Nog even en die twee kunnen letterlijk niet meer samen door één deur.